Imposante bergen, ruige rivieren, bergdalen vol bloemen en snel veranderend weer. Dit land ademt natuur. Dit is een wandelparadijs!
Wat zijn onze plannen? We hebben twee trektochten gepland. Een driedaagse tocht in Rondane NP en een vijfdaagse tocht in Dovrefjell NP. Daarnaast willen we de papegaaiduikers spotten op het piepkleine eilandje Runde en muskusossen fotograferen in Dovrefjell. We overwegen nog een kanotocht, maar dit laten we afhangen van het weer.
Wij zijn al eerder in Noorwegen geweest. Wil je lezen over onze fietsavonturen in het zuiden van Noorwegen, Fietsen in Noorwegen. Wil je lezen over het wandelen op de Lofoten, ga dan naar de pagina: Wandelen op de Lofoten.
Het weer…
Ja, het weer blijkt een spelbreker te zijn deze vakantie. Onze plannen gaan niet door omdat Storm Hans Noorwegen aandoet. Dit betekent dat het sowieso veel regent, maar ook dat veel wegen afgesloten zijn en we Dovrefjell en Rondane niet kunnen bereiken. We passen onze plannen dus voortdurend aan.
Route
Tijdens de voorbereiding van deze vakantie hebben we de prijzen voor de veerboten vergeleken. Er zijn tegenwoordig veel mogelijkheden om naar Noorwegen te reizen. Wij besluiten om zowel heen als terug te rijden. Dit betekent dat we zo’n drie dagen onderweg zijn, maar we maken er een fijne trip van. Dit is een persoonlijke keuze. Als je op tijd bent met boeken, dan is een veerboot nemen altijd een optie natuurlijk. De veerboot Hirtshals – Kristansund is veruit de goedkoopste optie.
We rijden via Osnabruck en Hamburg naar Puttgarden en nemen daar de boot naar Rodby. We overnachten op het eiland Mon (en bezoeken Mons Klint, aanrader!). Daarna rijden we door naar de Oresundbrug en via Gothenburg richting Oslo. Net voorbij Oslo overnachten we en rijden de volgende dag naar Runde. Terug brengen we nog drie nachten door in Glaskogen Naturreservat, waar we gaan kanoën. Daarna rijden we de laatste 1400 km naar huis in twee dagen.
Runde
Onze eerste doel is Runde. Een piepklein eilandje voor de Noorse kust. Misschien wist je het niet, maar hier broeden tienduizenden vogels. Een grote papegaaiduiker kolonie, maar ook de grootste Jan-Van-Genten kolonie van Noorwegen. Je kunt er een rondwandeling maken en de oude vuurtoren zien. De papegaaiduikers zijn overdag op zee en komen rond 9 uur ’s avonds terug naar hun nest.
Vanaf de camping is het zo’n 2 kilometer wandelen naar de plek waar je deze grappige vogels kunt bewonderen. Het is een pittig steil klimmetje, daarna loop je over de vlakte naar de andere kant van het eiland. Hier zie je de papegaaiduikers op zee dobberen en ze komen massaal aan land. Je kunt ze van heel dichtbij zien. Ze dabberen rond, maken hun vleugels schoon, zoeken hun nest op of vliegen weer naar zee.
Camping Goksoyr heeft twee kleine tentveldjes, veel plaatsen voor campers en enkele huisjes die je kunt huren. Wij huurden een tweepersoonshuisje dat vintage ingericht is. Het is oud, maar voldoet en is voor Noorse begrippen goedkoop. De eigenaar van de camping is vriendelijk en op de camping is alles wat je nodig hebt aanwezig, o.a. een grote keuken/verblijfsruimte.
Reinheimen Nationaal Park
Na ons eilandbezoek rijden we via diverse fjorden, tunnels en ferry’s naar Andalsnes en vervolgens naar Trollveggen Camping. Deze camping ligt onder aan de spectaculaire Trollveggen; een bergwand van 1700 meter hoog, de hoogste van Europa. Een fijne camping, een goed uitgangspunt voor wandelingen in de omgeving.
We maken een tweedaagse trektocht vanuit Tunga. Deze wandeling, nr. 14, kun je vinden in het Rother wandelgidsje Centraal Noorwegen.
De eerste zeven kilometer zijn vlak, maar wel behoorlijk drassig. Uitzichten over de omringende bergen en het Ulvadalsvatnet meer. Bij Vakkerstoylen hut worden we door de waardin naar de overkant gebracht. Hier wacht een pittig steile klim naar boven, waar we op zoek gaan naar een wildkampeerplekje. De tent staat net voordat het begint te regenen.
De volgende ochtend volgen steen- en sneeuwvelden en hebben we zicht op de gletsjers van de Hog Tunga. We lunchen in de regen. Net na de Pittbua hut wordt het gelukkig droog. Het is al halverwege de middag maar we besluiten door te lopen. De laatste 9 km zijn redelijk vlak, maar het pad is vrijwel verdwenen door de vele regen. Moe maar voldaan komen we om half 8 bij de auto aan.
Tent kwijt!
Op de camping blijkt dat we onderweg onze lichtgewicht tent zijn verloren! We balen enorm! Gelukkig hebben we een iets grotere tent bij ons, waar we op de campings gebruik van maken. De volgende dag wandelt Joost het laatste deel nog een keer (parking Tunga naar Pittbua en terug), maar de tent vindt hij niet. Wel hangt hij briefjes op….Na twee dagen krijgen we gelukkig bericht dat de tent is gevonden! Hoera! Hij is door de vinders naar de Pittbua hut gebracht. De waardin daar zou hem meenemen. Waar de tent is weten we niet, maar we zoeken via de mail contact met de DNT (Noorse organisatie die over de hutten/wandelpaden gaat).
Storm Hans
De weersvoorspellingen geven aan dat er noodweer aankomt. Storm Hans zal zorgen voor extreem veel regen, harde wind… kortom geen prettige omstandigheden om te wandelen, te kamperen. We besluiten een berghut te boeken om de storm uit te zitten. Dan hebben we in ieder geval een dak boven ons hoofd. We vinden een hut in het Amotsdal, een dal ten noorden van Dovrefjell NP. Een simpele maar knusse hut, met een fijne kachel, een klein keukentje en goede bedden. Geen internet, geen elektra, geen stromend water.
Het is twee kilometer wandelen vanaf de parking over een makkelijk pad, volgens de eigenaresse. Dat pad is echter al redelijk weggespoeld, dus zo makkelijk loopt het niet. Zeker niet omdat we onze rugzakken volgepropt hebben met allerlei lekker eten!
De dagen in de hut brengen we door met eten, lezen, spelletjes spelen, een beetje yoga en turen uit het raam. We maken enkele korte wandelingetjes in de hoop wildlife te spotten, maar we worden vooral heel erg nat.
Alesund
Wanneer we op woensdag weer terug in de bewoonde wereld zijn blijkt de tent naar Alesund gebracht te zijn. Dat is een behoorlijk eindje de andere kant op…. We besluiten om de tent eerst maar op te halen, dan kunnen we erna weer plannen maken. Al snel blijken alle wegen in het binnenland of helemaal of gedeeltelijk gesloten te zijn! De gevolgen van Storm Hans zijn groot.
Het lukt ons om in Alesund te komen, maar de mogelijkheden om naar de bergen te reizen zijn beperkt. We zijn blij dat we verenigd zijn met onze tent. We overnachten in een luxe hotel en de volgende ochtend maken we een korte wandeling door het Art Noveau centrum van Alesund. Deze stad is in 1904 in de as gelegd, vrijwel alle houten huizen zijn door een brand verwoest. Daarna werd de stad in Art Noveau stijl opgebouwd.
Reinheimen Nationaal Park 2.0
We rijden opnieuw naar Reinheimen NP en plannen daar een driedaagse tocht in, van zo’n 48 km. Startpunt is Billingen, waar een DNT hut staat. Vanuit hier wandelen we 9 km richting de brug over de rivier, hier ligt ook Tverrahytta. Rond km 14 ligt een meertje, bij de splitsing naar de Torsbu hut, waar we de tent opzetten. Een fijn plekje met prachtig uitzicht.
De volgende ochtend is het fris. De bergen roepen ons, maar tijdens het wandelen merk ik al snel dat ik geen energie heb. Het geplande rondje via Veltdalshytta en Torsbu ga ik niet redden. De optie van de driedaagse een vierdaagse te maken, zodat we minder km per dag hoeven te lopen zie ik niet zitten. De weersvoorspelling geeft nl veel regen aan. We besluiten terug te lopen en een kleiner rondje te maken. In eerste instantie voelt het als falen en ben ik gefrustreerd. Vind ik het vervelend om hetzelfde stuk opnieuw te lopen. Maar al snel ben ik opgelucht, zie ik in dat het uitzicht toch anders is en voelt het goed.
Bij ‘onze’ wildkampeerplek wandelen we richting Torsbu. We bevinden ons al snel in een soort stenen vlakte. De wind steekt op en het begint te regenen. Er is hier nergens een vlak stukje waar we zouden kunnen kamperen. Achter een schuur schuilen we en rusten we even. We besluiten door te lopen, richting het dal. Hopelijk vinden we daar een plekje. Net zo snel als het slechte weer op kwam zetten, verdwijnt het gelukkig ook weer. Even later is de lucht weer strak blauw en vinden we een prettige plek om de tent weg te zetten.
De volgende ochtend wandelen we terug naar het startpunt. We genieten van de spectaculaire rivier en zijn blij met het mooie weer. Het is zelfs zo warm dat we tijdens de lunch lekker afkoelen bij de rivier. Happy keren we terug bij de auto, zo’n 40 km in de benen. We zijn benieuwd welke wegen inmiddels weer open zijn.
Muskusossen
We overnachten op één van de leukste campings; Heggerud Gard og Camping. Een fijn plekje in een prachtige tuin, met appelboomgaard, moestuin, frambozenstruiken. De volgende ochtend zijn we van plan richting het zuidoosten te rijden, maar onze aandacht wordt getrokken door bordjes ‘Rondane NP’….Mmm, die weg is vast ook erg mooi en hij is open! We besluiten de noordelijke weg langs Rondane te nemen en genieten van de prachtige omgeving. De weg richting de Rijksweg 3 blijkt gesloten en de weg naar Dovrefjell is open….We besluiten toch nog even een kijkje te nemen bij de muskusossen.
Bij Kongsvold start een korte wandeling naar het Stroplsjodalen. Hier leven muskusossen op de toendra, de uitgestrekte vlakte vol rendiermos. Via een berkenbos komen we aan de rand van het Dovreplateau. We hebben uitzicht op de Snohetta in de verte en de andere bergen. We zien één muskusos, die met de verrekijker te zien is, maar met het blote oog amper. Verderop zien we een aantal fotografen, dus daar zal er ook wel iets te zien zijn.
Dat klopt. Er ligt een muskusos te herkauwen. Een groot log beest met opvallend lange haren. De naam muskusos klopt helemaal niet, ze stammen namelijk niet af van de os. Het zijn eigenlijk uitvergrote berggeiten. Ze zien er prehistorisch uit. We wandelen een stukje verder in de hoop nog meer muskusossen te zien. Er zouden er zo’n 300 zijn. Het gaat regenen en even later zien we meerdere regenbogen. De oneindige vlakte is imponerend. Als we terug wandelen blijkt de muskusos aan het grazen te zijn. We zien zijn korte pootjes. Hij lijkt zich erg onhandig te bewegen, maar hij schijnt heel hard te kunnen galopperen!
We wandelen terug en rijden uiteindelijk toch naar het zuidoosten. Rijksweg 3 staat bekend om zijn vele elanden en er zijn verschillende kunstuitingen die met elanden te maken hebben. Onder andere een enorme zilveren eland. Een echte zien we helaas niet.
Zweden
De laatste nachten brengen we door in Glaskogen Naturreservat. Hier is goed weer voorspeld en na alle kou en regen hebben we daar behoefte aan. Glaskogen hebben we tien en twintig jaar eerder ook bezocht. Het is een mooi klein reservaat, in de buurt van Arvika. Er zijn meerdere meren waar je prachtig kunt kanoën, daarnaast kun je er wandelen.
De camping heeft meerdere kampeerveldjes. Je kunt kamperen rondom het informatiecentrum, waar ook de douches zijn. Caravans/campers hebben de keus uit mooie plekjes aan het meer. Kamperen kan ook bij Trangstad. Hier sta je meer afgelegen, er is alleen een picknicktafel, een vuurplaats en droogtoilet. We hebben een mooi plekje aan het Stora Gla. De laatste dag huren we een kano en genieten we van het mooie weer.
