Van de witte kliffen van Dover, via chic Brighton, langs de heuvels en bossen van South Downs NP, het zonnige Isle of Wight, het mooie New Forest NP en de Henge of Avebury naar Swindon.

Route

We hebben onze route samengesteld door te kijken naar de routes van Europafietsers: Fietsen rond het Kanaal en Engeland van Noord naar Zuid en de routes van Sustrans, het Engelse netwerk van fietspaden. Hier hebben we gekeken naar de kustroute, nr 2 en iets noordelijker route nr 45.

Deze routes hebben we niet blindelings gevolgd, maar aangepast aan de campings die we op het oog hadden voor vertrek.

De routes heb ik in Komoot overgenomen en zo konden we per dag de afstand makkelijk rijden. De routes gaan voornamelijk over asfalt, maar er zijn ook grote delen die over single tracks of gravelpaden gaan door het bos of door weides. Je bent dan verlost van het drukke verkeer, maar soms zijn deze paadjes niet geschikt voor een zwaar beladen vakantiefiets. Daarover straks meer.

Het asfalt van de provinciale wegen is prima, de rustigere wegen zijn van mindere kwaliteit, met grote gaten erin. Ook zijn veel stukken behoorlijk steil. De heuvels in Engeland en de wegen die er lopen zijn niet glooiend, maar hebben een hoog stijgingspercentage. Daar tegenover staat dat grote delen van de route ook langs mooie strandboulevards gaan waar het heerlijk fietsen is!

Ben je geïnteresseerd in fietsvakanties? Lees dan ook ons verhaal over fietsen in Noorwegen of fietsen in Schotland.

Staking

Onze planning was om van Dover, via Londen, met de trein naar Swindon te gaan en de route daar te starten. Een week voor vertrek bleek dat er een treinstaking gepland stond dus hebben we de boel omgegooid en besloten om eerst te gaan fietsen en de laatste dag met de trein terug te reizen. Gelukkig konden we onze reserveringen nog omboeken.

Voor een aantal treinen kun je fietsplaatsen reserveren, maar er zijn ook trajecten waarbij het niet kan. Dan ben je afhankelijk van de hoeveelheid plaats op dat moment. Wij hebben een trein moeten laten gaan omdat er geen plaats meer was. Het is handig om je reis ruim te plannen.

Treinkaartjes zijn naarmate de datum dichterbij komt steeds duurder. Probeer op tijd te boeken! Wanneer je plannen onverhoopt niet door kunnen gaan, bijvoorbeeld door een staking, dan zijn de meeste treinmaatschappijen soepel in het terugbetalen van je kosten.

We hebben twee keer de trein genomen om een stuk van de route over te slaan. Van Eastbourne naar Lewes en van Brockenhurst naar Salisbury.

Aanpassingen

In Bristol rijd je halverwege de stad een deel over een industrieel schiereilandje, dat voor de kust ligt (bij Western Lawns). Dit is een oninteressant deel waar de Sustrans route en de Kanaalroute je langs leidt. Je kunt hier beter kiezen om langs de boulevard te blijven rijden.

Op Isle of Wight vonden we de quiet roads erg prettig, dit zijn rustige wegen. We hebben ook gekozen om bridle ways te volgen. Dit zijn zeer smalle paden door het bos of door weilanden, ook geschikt voor paarden. Maar dit keer was het een zeer modderige route, waarbij je veel hekjes door moest. Het was een prachtige droge dag, maar wij zakten diep weg in de modder en hebben grote stukken moeten lopen. Misschien leuk met een MTB fiets zonder bepakking, maar voor ons niet te doen.

Van dag tot dag…

We vertrekken op zaterdagochtend, in zo’n 2 ½ uur rijden we naar Duinkerken. Bij de DFDS terminal is een kleine parkeerplaats. Hier mag je auto blijven staan, officieel een week, maar onze auto stond er een dag of tien.

We fietsen vlot langs de douane en checken in. Je moet je een uur van te voren melden, dus daarna wacht je rustig tot je aan boord mag. Meestal mogen de fietsers als eerste aan boord. Op de boot zijn weinig voorzieningen om je fiets te ‘parkeren’ zeker als het druk is, maar met touwen of spanbanden staat je fiets prima. We genieten van het zonnetje buiten. Na zo’n twee uur komen de witte kliffen van Dover in zicht en kan de tocht beginnen!

Dover – Fallow Fields campsite ca 31 km

Direct in Dover en het deel naar Folkestone kom je een aantal pittige klimmetjes tegen. Je rijdt via rustige wegen of apart aangelegde fietspaden dus dat is prettig. We houden een pauze boven aan de kliffen, met een heerlijk uitzicht!

Aan het einde van de middag komen we aan bij Fallow Fields Campsite, een camping die iets in het binnenland ligt tussen de weilanden. Het zijn meerdere veldjes, weinig directe beschutting. Prima sanitaire voorziening. Als we aankomen vraagt de eigenaresse of nog zin hebben in pizza en even later zitten we lekker te smikkelen!

De wind gaat gelukkig wat liggen. De nachten zijn koud, zo’n 5, 6 graden. Overdag is het aangenaam en loopt de temperatuur op naar zo’n 15 tot 18 graden. Er staat een koude noord oosten wind, die we langs de kust op sommige delen tegen hebben.

Fallow Fields campsite – Pett Level, Fresh Winds Campsite ca 64 km

Vandaag een vooral vlakke rit, veelal langs de kust. Op veel plaatsen zijn boulevards of stormkeringen gebouwd, waar je mag fietsen.  We fietsen naar Dungeness, een apart gebiedje waar veel huisjes in de middle of nowhere staan en waar de oude vuurtoren van Dungeness staat. Op de achtergrond een lelijke energiecentrale.

We pauzeren aan het stenen strand en zien meerdere bruinvissen in zee!

De rit gaat via smalle fietspaden naar Rye, een verrassend mooie en leuke stad. Prachtig oud centrum met klinkerstraatjes en mooie huizen.

Daarna passen we de route aan. We zijn het drukke verkeer een beetje zat en kiezen voor een pad dwars door het Rye Harbour Nature Reserve waarbij we worden vergezeld door duizenden schapen en een prachtig oud kasteel: Cambercastle uit 1544. De omweg zeker waard!

Met tegenwind rijden we het laatste stuk langs de kust en vervolgens het binnenland in om via prachtige bossen naar Fresh Winds Campsite te rijden. Dit blijkt een uniek plekje te zijn! De campingeigenaar komt toevallig net van de camping af, hij woont verderop op zijn boerderij. We blijken de enige gasten te zijn op een flink terrein en we mogen zelf weten waar we gaan staan. Er is een sober sanitair gebouw met droge toiletten maar wel met een heerlijke warme douche. Er is een overkapping waar je kunt koken en eten. Bij veel plaatsen vind je een schommel in de boom. Op het terrein vinden we een sprookjesroute voor kinderen, een prachtige vijver, heel veel bloemen en nieuwsgierige koeien …..kortom het is een paradijsje!

Pett Level – Telscombe Stud Farm  ca 45 km

Vandaag gaat het fietsen iets moeizamer. Het eerste deel naar Hastings verloopt prima. We worden wederom verrast door de mooie huizen en straten in dit stadje. Bij de haven staan ‘Netshops’, schuren waar vroeger het visgerei werd opgeborgen. Ze zijn mooi gerestaureerd.  We fietsen een groot deel langs de kust, via prachtige boulevards en langs mooie kliffen.

In Eastbourne is de energie een beetje op en we besluiten de route in te korten door de trein te nemen naar Lewes. Dit verloopt goed. In Lewes zelf gaan we op zoek naar een supermarkt en rijden dan via een aangepaste route naar de camping. Veelal langs een drukke provinciale weg. Er is een klein deel, via een nieuw aangelegd fietspad, dat is genieten! Het laatste stuk naar Telscombe is pittig, steile heuvels!

De Stud Farm is een gigantische boerderij, waarbij een achteraf veldje op de heuvel tot camping is gebombardeerd. Er staat een klein, maar schoon, toiletgebouwtje met twee douches. Er is net een schoolkamp gearriveerd en wij gaan in de uiterste hoek staan zodat we geen last hebben van de drukke pubers. Er staat een koude noordenwind, we schuilen achter een watertank.

We maken nog een wandeling en zien honderden konijnen. In de lucht schreeuwt de veldleeuwerik om aandacht.  Met een kraakheldere hemel gaan we slapen, het is heel koud.

Telscombe – Graffham ca 77 km

Verkreukeld kom ik uit bed. Het was echt koud vannacht. We vertrekken vroeg en rijden naar de kliffen van Telscombe. Aan het einde van het pad (dat door weilanden gaat) zien we van dichtbij een vos met een prooi, een konijntje, in haar bek. Prachtig gezicht!

We fietsen langs de boulevards, onderlangs de witte kliffen. Een heerlijk fietspad richting Brighton. Brighton zelf verrast ons. Ik dacht dat het een beetje verpauperd was, maar het is een chique stad met mooie straten en panden, straalt best wel wat grandeur van uit. Ook de pier is opgeknapt en ligt er mooi bij.

Na het industriële stukje op het schiereiland, dat we gerust over hadden kunnen slaan, duiken we het binnenland in. Dit fietspad heet de Downslink Way, langs de rivier Adur. In eerste instantie is het een prima pad met mooi uitzicht over het rivierlandschap. Bij Bramber verwachten we langs het kasteel te fietsen, maar we worden er met een bocht omheen geleid. Jammer.

We besluiten om verder te fietsen en deze route te combineren met andere binnenwegen (en onze eigen route dus later op te pikken) maar dit feest gaat niet door.  Ten eerste wordt de Downslink Way een slechter pad en even later komen we een vrouw tegen die zegt dat we helemaal niet via deze route door kunnen fietsen. We moeten dus wel terug. Balen, want dit kost ons tijd en energie!

Eenmaal terug op de route proberen we het tempo wat op te schroeven. Vlak voor de camping besluiten we toch nog een bridle way te nemen. Een leuk en spannend ritje door het bos via een smal paadje. Eigenlijk niet fietsbaar, maar we zien een hertje en dat maakt het ook wel weer erg leuk.

Graffham camping is een Caravan Club camping. De meeste zijn alleen maar gericht op leden en hebben geen plaatsen voor tenten, deze gelukkig wel. Het is een mooie camping in het bos, met leuke ruime plaatsen. Het sanitairgebouw is super en ik ben erg toe aan een lekkere douche! We eten laat en rollen daarna ons bedje in.

Graffham –  Fleet Farm, Hayling Island, ca 58 km

In de ochtend komen we al vroeg een polowedstrijd tegen. De strakke paarden, de drukke verzorgers, de toeschouwers die vanuit hun achterbak naar de wedstrijd kijken… fascinerend om te zien. We fietsen door en lunchen bij een prachtige kerk. We genieten van het mooie weer. Er staat minder wind en de temperatuur stijgt.

Bij Hayling Island kunnen we via een fietspad langs de kust fietsen. We zien hier een vosje! Wat leuk!

Het vinden van een geschikte camping was lastig hier, we komen uit bij Fleet Farm. Dit is een vreselijke camping, vol met aftandse caravans, waar nog mensen in zitten. De eigenaar is onvriendelijk en het toiletgebouw heeft zijn beste tijd gehad. Gelukkig hoeven we niet de hoofdprijs te betalen, maar het is gewoon geen prettige plek. We besluiten om terug te fietsen naar de kust om daar te eten en te genieten van de zonsondergang.

Hayling Island – Grange Farm, Brighstone, 56 km

De volgende ochtend nemen we een snel ontbijt en vertrekken dan naar de ferry naar Portsmouth. Dit schattige ferrybootje brengt ons in vier minuten naar de overkant. Eén van de andere passagier vraagt waar we heen gaan. Ah, Isle of Wight, jullie gaan afzien! Al eerder hebben we gemerkt dat mensen zeggen dat het een mooi eiland is maar wel erg hilly! We zijn benieuwd!

De rit langs de buitenranden van Portsmouth is mooi (goed fietspad) en we komen op tijd bij de ferry aan. Maar dit blijkt niet het juiste vertrekpunt te zijn….er gaan namelijk meerdere veerboten naar het Isle of Wight. Wij willen de boot naar Ryde hebben. Na wat irritatie en verhitte minuten op de fiets komen we op tijd bij het andere kantoortje van Wightlink aan. De hovercraftboot is stinkend duur, maar we zijn op tijd.

Als we in Ryde aankomen merken we direct wat hilly is, de straten gaan hier steil omhoog! De route gaat via het binnenland van het eiland naar de kust. Bij Sandown en Shanklin zijn er weer mooie boulevards en schattige strandhuisjes. En er is een lift, waar ook fietsen in kunnen! Ha, dat scheelt weer een helling!

Via Quiet Roads, rustige binnenwegen vervolgen we onze weg. Die steeds mooier blijkt te zijn. En het heuvelachtige vinden wij (na de Southdowns) wel meevallen. Door een vriendelijk wandelstel worden we gewezen op Appuldurcombe House. Een barokhuis uit de 18e eeuw dat van afstand er prachtig bij ligt, maar het blijkt totaal verwoest te zijn door bombardementen in de Tweede Wereldoorlog. En het is niet gerestaureerd. Heel apart om te zien.

De route vervolgt via de drukke weg en we zijn blij als we weer een bridle way in kunnen, maar deze blijkt geen succes te zijn. Veel te smal, te modderig en niet te doen met onze zware fietsen. We moeten zelfs de tassen eraf halen anders komen we niet vooruit in de modder! En er staan veel brandnetels en vervelende hekjes waar we langs moeten. Eindelijk zijn we erlangs en komen we weer op de gewone weg. Via de military road rijden we vervolgens naar Brighstone.

Moe komen we aan op camping Grange Farm. Daar worden we heel hartelijk ontvangen. Wat fijn! We mogen onze fietsen afspoelen en dat is hard nodig. We staan op een fijne plek met uitzicht op zee! Het is een heerlijke gemoedelijke camping, met veel dieren. Om de dag af te sluiten gaan we een hapje eten in de pub.

Brighstone – Long Meadow Campsite, Brockenhurst ca 59 km

Vol goede zin staan we op. We fietsen vandaag eerst naar de meest westelijke punt van het eiland. Hier steken de Needles uit het water en die willen we graag zien. Maar de route ernaartoe gaat via een aantal pittige hellingen! Gelukkig is de afdaling ook de moeite waard.

Als we bij het uiterste puntje aankomen blijkt er een heel attractiepark te zijn. Via een pad kunnen we nog een pittig eindje doorfietsen naar de punt. Hier staan nog oude verdedigingswerken, een vuurtoren en meetapparatuur. Zodoende zien we de Needles niet zo snel….maar uiteindelijk lukt het!

Na dit bezoek rijden we Yarmouth waar we de veerboot naar Lymington op een paar minuten halen!

Tijdens onze overtocht zien we het slechte weer boven het New Forest NP hangen. Er is fikse regen voorspeld vanaf een uur of 2 tot aan 8 uur vanavond. Mmm, niet fijn. Maar we mogen niet klagen!

In Lymington moeten we naar de super voor boodschappen, maar we trakteren onszelf op een pasty, een heerlijk in bladerdeeg verpakte pastei. Daarna gaan we toch echt op pad. We komen al gauw de eerste ezeltjes, paarden en koeien tegen. Die mogen vrij rond lopen in het New Forest Park. Het gaat steeds harder regenen. Ruim een uur rijden we via gravel roads door het New Forest in de neerstortende regen. En we vinden de omgeving prachtig. Het is trouwens niet zozeer bos, maar meer open heidegebieden met vennen waar we langs rijden. Veel bloemen. En dan die loslopende dieren. Het geeft een speciaal sfeertje.

Als de regen dan stopt is het helemaal genieten! Een fijne rit door het dit prachtige gebied volgt. Aan het einde van de middag komen aan bij Long Meadows campsite. Een enorm groot veld, dat best wel druk bezet is. Wij worden door de eigenaren naast het toiletblok gezet. Dit zijn de backpackersplaatsen. Er loopt iemand mee….die vervolgens vraagt of we onze tassen wel van onze fietsen kunnen halen, want er zijn recent diefstallen geweest in de omgeving van fietsen….Huh?

Als wij aangeven dat onze tent echt te klein is voor alle tassen dan gaat ze in de receptie navragen of ze daar kunnen staan. Maar dat blijkt niet te kunnen, want dan zijn zij verantwoordelijk. Beetje vreemd allemaal. Wij vinden het vooral vervelend dat ze er zo over praat, want zijn eigenlijk niet van plan om onze tassen eraf te halen.  Ondertussen vinden we het ook nog jammer dat we naast het toiletblok staan en niet verder op op het veld in de zon!

Afijn we besluiten niet moeilijk te doen en na het eten drinken we alsnog een kopje thee in de ondergaande zon met uitzicht op een veld vol met herten!

Salisbury – Little Owls campsite, All Cannings, ca 56 km

Onze oorspronkelijke route liep van Brockenhurst naar Amesbury en vervolgens naar Stonehenge campsite. Zo’n 70 km. We besluiten om een deel hiervan met de trein te doen, we zijn namelijk best moe. Met name de laatste etappe van Stonehenge naar Swindon, ook zo’n 70 km, is pittig en die kunnen we ook inkorten door vandaag iets verder op de route te overnachten.

Zo gezegd, zo gedaan. Maar op het station blijkt de trein naar Salisbury extreem druk. We kunnen niet mee. We nemen een trein later, die gelukkig voldoende plaats biedt voor de fietsen.

In Salisbury fietsen we eerst een rondje door de stad, o.a. langs de prachtige kathedraal. Daarna rijden we steeds in de buurt van de Avon rivier, via kleine dorpjes naar het noorden. Volgens Komoot zou deze route veelal vlak moeten zijn….nou we komen best wel wat heuvels tegen.

We passeren Stone Henge in de verte en  zien de drukte. De imposante stenencirkel ziet er wel mooi uit, maar je mag er niet heen. Je kunt er alleen in een grote cirkel omheen lopen. Via een leuk pad, met veel schapen, fietsen we verder.

We komen langs de grootste militaire zone van Engeland. Hier fiets je gewoon doorheen, terwijl er bordjes staan als ‘pas op, overstekende tanks’ of ‘ hier kunnen niet geëxplodeerde bommen liggen, raak ze niet aan’. Oké, bedankt, fijn dat we het weten!

We willen overnachten bij The Barge Inn, een pub met een kleine camping. Maar als we hier aankomen blijkt het veldje overvol te staan. Er heerst een soort festival sfeer. Best gezellig, maar ik wil ook graag rustig slapen. We besluiten door te fietsen. Een paar kilometer verderop ligt Church Farm, een caravan clubsite. Ondanks dat het veld vrijwel leeg is, zegt de eigenaar dat hij vol zit. Jammer. We fietsen door naar Little Owls Campsite. Hier worden we hartelijk ontvangen. Het zijn twee veldjes, het stelt weinig voor. Het toiletgebouw is nog een work in progress en er zijn geen douches, maar we staan er wel heerlijk rustig.

All Cannings – B & B, Swindon, 40 km

Onze laatste dag start met een aangenaam ritje langs het kanaal. Daarna rijden we door de winderige heuvels van Wiltshire. Met zicht op de ‘paarden’ die hier in de heuvels aangebracht zijn in de 19e eeuw.

Vlak voor Avebury zien we West Kenneth Long Barrow, een enorme rij rechtopstaande stenen, 5600 jaar oud. Het is gebruikt als begraafplaats. Een paar kilometer verder ligt de Henge van Avebury. De grootste ter wereld, het zijn drie cirkels, 335 meter in diameter. Hoe oud het precies is , weten wetenschappers niet, waarschijnlijk  4600 jaar oud. Het dorpje ligt er middenin! De stenen hier zijn 2 ½ tot 5 ½ meter hoog. Een Henge is een soort sloot met een oever waar de stenen langs staan. Het is waarschijnlijk gebruikt voor rituelen of ceremonies. Het is heerlijk om hier rond te dwalen, tussen de schapen.

We pauzeren bij de Red Lion Pub, waar we onszelf trakteren op Brownie en Fudge… Yummie!

Na Avebury pakken we de route op. We rijden via de Ridgeway, één van de oudste routes van Engeland. Het is een gravel road en soms een single track dat populair is bij mountainbikers. Het zijn leuke paden maar het fietsen is pittig. Een ogenblik let ik niet op en ik lig op de grond! Gelukkig heb ik me niet echt pijn gedaan.

We rijden naar Swindon, dit blijkt niet zo’n heel gezellige stad te zijn. Veel bedrijven, maar ook slechte buurten. We halen de treinkaartjes op en rijden naar onze B & B. We worden vriendelijk ontvangen door Sarah. Na een fijne douche halen we takeaway.

Swindon – Londen Paddington, Londen Paddington – Londen st. Pancras, Londen St. Pancras – Dover, ca 14 km

Vandaag is een reisdag. We fietsen  vroeg naar het station en pakken daar de gereserveerde trein naar Londen Paddington. Alle bagage moet eraf en we plaatsen onze fietsen rechtop in het fietscompartiment. Na een uurtje stappen we uit op Londen Paddington.

We vinden het leuk om in een grote stad als Londen te fietsen, maar we overschatten onszelf een beetje. We kunnen rechtstreeks naar St. Pancras, maar ook via de highlights zoals Buckingham Palace. Dat lijkt ons wel grappig. Dus dat doen we, maar het verkeer is echt heftig hier en er zijn niet echt veel goede fietspaden. Via een omweg gaan we dus langs het paleis om daarna helemaal via de Thames te worden gestuurd. We komen in tijdnood en we ‘moeten’ die trein halen.

Dus zwetend door de straten van Londen! Uiteindelijk blijkt het station St. Pancras ook niet makkelijk te vinden. Er zijn er twee (internationaal en nationaal) maar we zijn net op tijd! We gooien onze fietsen in de trein, want er is geen apart fietsgedeelte. Gelukkig vindt de conducteur het oké.

In Dover fietsen we van het station naar de DFDS terminal. Een wirwar van wegen en onduidelijkheden maar uiteindelijk komen we op de juiste boot! Na een prima overtocht komen we om een uur of vijf aan en nadat we de fietsen op de drager hebben bevestigd, rijden we naar huis.

We kunnen terugkijken op een prachtige week. We hebben ontzettend mazzel gehad met het weer, mooie streken gezien en heerlijk gefietst!