Een roadtrip vanuit Calgary. Via de Rockies naar het land van de Blackfeet, de grens over naar Lewis en Clarck country en vervolgens via Helena naar het hoogtepunt van de reis: Glacier National Park op de grens van Montana en Canada.

Nadat we in eerdere reizen enthousiast raakten over de Rockies en we West-Canada en West- USA al bezochten kiezen we deze keer voor Glacier National Park en haar Canadese buurvrouw Waterton Lakes International Peace Park. Wil je meer weten over deze parken klik dan op Glacier National Park of Waterton Lakes IPP. Wil je meer weten over onze eerdere reizen naar de USA of Canada, klik dan op deze landen.

De route

Glacier National Park en Waterton Lakes IPP herbergen veel natuurschoon en je kunt er goed wandelen. We hebben een route uitgestippeld naar Glacier, waarbij we verschillende andere hoogtepunten aandoen. Zo bezoeken we in de provincie Alberta(Canada) Head-Smashed-In-Buffalo-Jump en Writing on Stone PP en in de staat Montana(USA) verschillende nationale forests in de buurt van Helena, Missoula en Flathead. We zijn erg benieuwd!

Calgary, een provinciestad…

We starten zoals gezegd in Calgary. Hier hebben we een hotel geboekt en we bezoeken de stad.

Calgary is een beetje vergane glorie. Ooit vonden hier de Olympische Winterspelen plaats, in 1988 om precies te zijn. Dat is al best lang geleden en dat is te zien in het Olympic Park.

Eén keer per jaar vindt hier de Calgarystampede plaats, een rodeofestival van tien dagen en dan kun je wel over de koppen lopen in Calgary. Een populaire aangelegenheid. Maar voor de rest is er in deze stad niet zoveel te doen. Het voelt ook niet als een grote stad, meer een provinciestadje, terwijl er toch 1, 2 miljoen mensen wonen.

Interessante collectie in het Glenbow museum

Het volledig overdekte winkelcentrum is wel aardig. Daarnaast vallen de vele overdekte ’tunnels’ tussen de kantoren op. In de winter is het hier behoorlijk koud en ligt er veel sneeuw.

We bezoeken het Glenbow museum. Het heeft een uitgebreide collectie over de geschiedenis van Alberta en de native people. We zien onder andere een interessante tentoonstelling over de verschillende stammen en hun cultuur.

Head-Smashed-In-Buffalo-Jump

De volgende dag rijden we via Bow Provincial Park waar we op de camping gaan staan. We wandelen bij Middle Lake en doen boodschappen. ’s Avonds genieten we van de interpretive talk door de rangers. We rijden verder naar Oldman Dam Provincial Park in de buurt van Head- Smashed-In -Buffalo-Jump, waar we op de camping gaan staan. Alleen al om de naam wil je hier naartoe!

Head-Smashed-In-Buffalo-Jump is een informatiecentrum over de Blackfeet die jarenlang op bizons jaagden en daar een speciale techniek voor gebruikten.

Op de plek waar ze de bizons de afgrond injoegen is nu het informatiecentrum in de berg gebouwd. Je kunt de klif van bovenaf bezoeken, het is minder hoog dan we verwachten. Dit komt enerzijds door erosie en anderzijds door de enorme hoeveelheid bisonbotten die zich onderaan gevormd heeft. In het centrum leren we waar de bisonbuit voor gebruikt werd.

Writing-On-Stone Provincial Park

We rijden de volgende dag verder naar Writing-On-Stone Provincial Park. Een indrukwekkend aantal hoodoos in een rivierdal waar een camping tussen ligt. Voor de Blackfeet is deze plek heilig, zij kwamen hier vroeger samen om visioenen in de rotsen te tekenen. We wandelen de Hoodootrail in het mooi avondlicht.

Door Lewis and Clark -country naar Helena

Lewis en Clark waren twee ontdekkingsreizigers die ervoor zorgden dat dit deel van Het Wilde Westen bekend werd. We zijn inmiddels de grens met de Verenigde Staten overgestoken en komen langs de Missouri Canyon. Vulkanisch landschap dat moeilijk toegankelijk was. Door de aanleg van Highway 91 in 1930 kwam hier verandering in.

Alleen op de camping in Helena National Forest

In het Helena National Forest zoeken we op één van de campings een plekje. Dat is niet zo lastig want we zijn hier vrijwel alleen. Terwijl we ineen prachtig gebied zijn. We maken een wandeling door de schitterende Refrigerator Canyon en de omringende bossen.

We rijden verder richting Missoula. Ook hier zijn verschillende National Forests. In die gebieden zijn meestal mooie en goedkope campings te vinden. Weinig voorzieningen maar wel prachtige plekken.

Zo staan we hier in Lolo National Forest op Lolo Creek Campground. Een privé plekje, met een eigen bruggetje en spotgoedkoop voor 10 euro per nacht! ’s Avonds spotten we een eland.

Fietsvriendelijk Missoula

In Missoula doen we inkopen bij onder andere de outdoorwinkel Rei en gewone boodschappen. We verkennen het centrum. Het is een fietsvriendelijke stad met veel fietspaden!

In het centrum is het Johnnie Cash zomerfestival aan de gang. Een bonte aaneenschakeling van foodtrucks met heerlijk eten en leuke optredens. We eten Vietnamees en genieten van de gezellige gemoedelijke sfeer.

National Bizon Range

Onderweg naar Flathead National Forest komen we langs de National Bizon Range, een klein park met een kudde bizons, pronghorns, herten en zwarte beren. We kunnen zelf een route rijden door het parkje.

In eerste instantie zijn we nog enthousiast doordat een enorme bizon een show weggeeft door flink door het zand te rollen, maar later blijkt dat de overige dieren allemaal vrij ver weg zijn. De pronghorns en herten maken het nog een beetje goed en op de valreep zien we, in de verte, een zwarte beer. Hopelijk is het wild in Glacier iets beter te zien.

Cheap Sleep…

Flathead is populair gebied om te recreëren, het is het grootste meer in Montana. We hebben er niet bij stil gestaan dat het vrijdagmiddag is en iedere campingspot is vol! Ook na uren zoeken vinden we geen camping, dus we slapen uiteindelijk in het Cheap Sleep motel….

Wie noemt zijn hotel Cheap Sleep? Goedkoop is het niet. Wel krijgen we een grote kamer, kunnen we de was doen in de wasmachine en is er wifi.

Na een afschuwelijk ontbijt (kartonnen wafels uit de diepvries) rijden we op tijd Glacier National Park in via de West Entrance. Dat is nodig omdat de campings ook hier snel vol zijn.

We rijden via Sprague Creek (vol) naar Avalanche en vinden daar om half tien ’s morgens een plekje! Hoera! We reserveren ons plekje en zullen later op de dag de tent opzetten. In West-Glacier doen we boodschappen, verder appen we met het thuisfront en relaxen we.

Going-To-The-Sun-Road

De volgende dag rijden vertrekken we vroeg via de Going-To-The-Sun-Road naar Logan Pass. Deze weg is in de jaren ’30 van de vorige eeuw aangelegd. Voor de aanleg ging het vervoer te paard.

Er was in die tijd discussie over de aanleg; laat je de weg lopen via de kortste route of via de natuurlijke vorm van de bergen. Er is gekozen voor het laatste en er is op gelet dat je als je erover heen rijdt een prachtig uitzicht hebt. Voor de bouwers maakte dat het trouwens enorm ingewikkeld!

Weg vol met sneeuw

Ieder jaar wordt de weg in drie maanden tijd vrijgemaakt van sneeuw. Dit jaar ging de weg pas op 2 juli open, er werd gebruik gemaakt van lawinespecialisten die op ski’s bepalen of de sneeuwruimers hun werk kunnen doen.

We ontbijten en verbazen ons over de drukte op dit vroege uur. We wandelen naar Hidden Lake Overlook. Druk, maar wel erg mooi. Onderweg zien we veel sneeuwgeiten.

Genieten langs de Highline Trail

De Highline Trail is één van de populairste wandelroutes in het park. Om deze route van zo’n 22 km te wandelen moeten we vroeg uit de veren. Om iets voor zevenen gaat de wekker en we kunnen om 8 uur starten bij Logan Pass. Het is lekker wandelweer, 15 graden en bewolkt.

Het eerste deel van de wandeling loopt langs een spectaculaire richel, maar het is nergens gevaarlijk. Daarna wandelen we langs de Garden Wall, boordevol bloemen. We passeren Haystackpass met sneeuwvelden. We komen steeds meer marmotten tegen. Langzaam wordt het warmer en probeert de zon door het wolkendek te komen.

Grinell Glacier

Tegen 12 uur zijn we bij de afslag naar Grinell Glacier Overlook. Een steile klim van zo’n 2 km maar het uitzicht is schitterend! Indrukwekkend de gletsjer beneden ons en de 3000 hoge pieken rondom ons. Een prima plek om te lunchen!

Bij Granite Chalet nemen we de volgende pauze. Deze hut ligt op een prachtig plekje en biedt een mooi uitzicht over Glacier National Park. Tot slot lopen we naar de Sun Road via de Loop. Hier hebben de bosbranden toegeslagen en er is vrijwel geen beschutting tegen de brandende zon. Verhit komen we aan bij de shuttle bus stop.

De shuttle brengt ons terug naar Logan Pass waar we de auto terugvinden. We rijden terug naar de tent. Daar genieten we van een heerlijk maaltje en mogen de schoenen na 22 kilometer lekker uit…

Rustdag… wandeling naar Avalanche Lake

Vandaag een rustdag. Dat betekent boodschappen doen, wassen, de campingstatus checken …..maar ook een korte wandeling naar Avalanche Lake. De wandeling loopt door een bos dat door overstromingen geteisterd is. Dat betekent dat het echt een puinhoop is, de bomen liggen er kris kras over elkaar heen. Als luciferhoutjes. Avalanche Lake ligt er verstild bij.

‘Volle’ campings in East Glacier

Gisteren hebben we gezien dat de campings overal vol zijn. We moeten dus echt vroeg vertrekken willen we nog een kansje maken. We rijden via Highway 2 langs de zuidelijke kant van het park naar de ingang aan het oosten, East Glacier.

Om tien uur zijn we bij Two Medicine Campground. Het bordje geeft ‘vol’ aan, maar we zien verschillende open plaatsen. We rijden een rondje en een gezin staat op het punt van vertrekken. Ze hebben een leuke plaats met uitzicht op de bergen. Wat een geluksvogels zijn we!

Wandelen naar Twin Falls en Medicine Lake

We varen met de boot over Two Medicine Lake. Aan de overkant is het startpunt van de wandeling naar Twin Falls en Upper Two Medicine Lake. Een leuke aangename wandeling door schitterende omgeving. De lunch met onze pootjes in het koele water is prima!

Voor zonsopgang naar Many Glacier

De volgende ochtend vertrekken we voor dag en dauw om een campingplekje bij Many Glacier te kunnen krijgen. We genieten onderweg van een prachtige zonsopgang. Anderhalf uur later komen we op de camping aan. Het valt mee, we vinden vrij snel een mooi plekje.

We gaan in het Swiftcurrent Inn café lekker een bakje koffie drinken terwijl de vorige bezoekers hun spullen inpakken. Yes, het is gelukt! We zijn hartstikke blij! Bij Swiftcurrent kun je ook douchen, na een week zonder douche genieten we er extra van!

Een eland neemt een bad

Als de tent eenmaal staat maken we een leuke afwisselende wandeling naar Josephine Lake en Grinell Lake. We komen veel Huckleberries tegen, een favoriet hapje van beren, maar geen beren gezien. Wel worden we getrakteerd op een bever en een eland! Leuk!

Een grote Grizzly op het pad

De volgende dag wandelen we naar Iceberglake. Een afwisselende en leuke wandeling. Op een gegeven moment zien we verderop een groepje mensen stil staan op het pad. Meestal betekent het dat er wild te zien is. Tegen de tijd dat we dichter in de buurt zijn lost het groepje op… we zijn dus te laat, denken we.

Eén man loopt met een enorme telelens onze richting op. Waar keken jullie naar, vragen wij. Een grote grizzly, antwoordt hij. En hij zit nog in de buurt. Terwijl hij dat zegt zien we een grizzlybeer op een tiental meters boven ons, die zich tegoed doet aan de bessen….. Wauw!

Van wie is het pad?

Het volgende moment besluit de grizzly om naar ons pad te lopen en dit een stukje te volgen….onze richting op. De man loopt nog voor ons met de telelens in zijn ene en bearspray in zijn andere hand. Gezamenlijk lopen we langzaam achteruit, terwijl de grizzly het pad blijft volgen…De wandelaars achter ons sluiten zich bij ons aan en weten niet wat ze zien!

Net zo geruisloos en vlot als de beer kwam, verdwijnt hij ook weer. Hij verlaat het pad en loopt de struiken onder ons in. Hij laat ons verbouwereerd achter! Dat was wel heel dichtbij!

Opgetogen wandelen we verder. Het was spannend maar ook wel erg mooi, hoe die beer bepaalde waar hij wilde lopen. We speuren onze omgeving af en zijn in eerste instantie teleurgesteld wanneer we niets meer zien.

Maar dan ontdek ik nog een beer! Op veilige afstand dit keer. Het is een bruine ‘zwarte’ beer. Die zijn iets kleiner en hebben geen bult tussen de schouders. De wandeling wordt op deze manier een avontuur om nooit te vergeten. En dan zijn we nog niet eens bij het schitterende Iceberg Lake!

Wandeling naar Swiftcurrent

De wandeling naar Swiftcurrent de volgende dag is ook erg mooi. We komen langs verschillende meren en een waterval. Een moederhert met twee nieuwsgierige jongen kruist ons pad. Ze zijn prachtig!

Op de terugweg merken we dat het druk is, het is zondag en we verwachten eigenlijk geen wild meer tegen te komen. Onze verbazing is groot wanneer we dichtbij het pad een jonge zwarte beer zien. De beer schrikt en vlucht vrij snel weg, maar we kunnen nog net een foto nemen.

Chief Mountain International Highway

Via de Chief Mountain Highway rijden we langs Lake Sherburne en vervolgens de grens over naar Waterton Lakes International Peace Park, het zusterpark van Glacier. Een kleinschalig park met maar enkele wegen en een drietal campings.

We gaan op Crandell campsite staan. Bij de ingang staat aangegeven dat alle campings vol zijn, maar er is voldoende plaats. In het stadje Waterton zit een leuke broodjeszaak ‘Wieners’ waar je heerlijke hotdogs met frietjes kunt krijgen.

Heftige hagelstorm

We verkennen het park en aan het einde van de middag rijden we terug naar de camping. De weg blijkt afgesloten te zijn vanwege een heftige hagelstorm (het is 4 augustus!). Er is een auto van de weg geraakt en een sneeuwschuiver moet de weg vrijmaken. Na drie kwartier kunnen we alsnog naar de camping.

Wild spotten langs RedRock Highway

De laatste avonden rijden we steeds een stukje langs de RedRock Highway. We komen een moederbeer met jong tegen. Het jong gaat steeds op zijn achterpootjes staan om zijn moeder te zoeken. Heel erg leuk om te zien. We zien nog verschillende andere beren en een coyote.

Terug naar Calgary

In Waterton maken we nog enkele korte wandelingen, we bezoeken de bizons en RedRock Canyon en Blakiston Falls. Toch kan dit park ons niet zo bekoren als haar buurvrouw Glacier. Er is minder te zien en te doen, in een paar dagen heb je het wel gezien. Het wild dat we er zien maakt echter veel goed.

In drieënhalf uur rijden we de laatste dag terug naar Calgary. De drukte van de grote stad overvalt ons. De terugreis verloopt soepel en de volgende dag komen we in Frankfurt aan waar we de trein pakken naar Nederland. Home sweet home!

Samenvatting:

Een schitterende reis met veel afwisseling en als hoogtepunt het Glacier National Park. We hebben zo’n 3700 km gereden, een echte roadtrip dus!

Overnacht op 9 verschillende campings, waarvan de goedkoopste niet meer kostte dan 10 euro. Glacier National Park vraagt erom vroeg op te staan wil je er kunnen kamperen. Dit kun je als een nadeel beschouwen maar als je je erop instelt valt het reuze mee en heb je nog een hele dag voor je!

Het park heeft ontzettend veel te bieden op het gebied van natuurschoon, wild en wandelen. En ondanks het feit dat er ieder jaar 2 miljoen bezoekers komen heb je, als je eenmaal aan het wandelen bent, helemaal geen last van de drukte.