Fietsen langs fjorden en meren. De bergen op en over hoogvlaktes. Een mooie uitdaging voor een eerste fietsvakantie in het buitenland!

Ja, je leest het goed. We hebben Noorwegen gekozen voor onze eerste fietsvakantie in het buitenland. Na een zesdaagse in Limburg en wat korte tripjes zijn we toe aan een echte fietsvakantie.

We twijfelen lang over de bestemming. De Kanaalroute trekt ons wel. Lijkt ons een leuke afwisselende route. Maar als Corona dat niet toelaat, wordt het Bretagne of misschien de Velodysee, de Eurovelo 1. Maar we betwijfelen we of dat niet saai vinden. Te vlak, te druk en te makkelijk. We willen de ruige natuur om ons heen! En in Noorwegen is die er volop.

De route

Ik verdiep me in de routes die in Noorwegen voorhanden zijn. Ik kijk wat inspirerende filmpjes over de Rallarvegen en ik ben al snel verkocht. Dáár wil ik fietsen! Ik zoek me suf op internet en kom uiteindelijk op een driekwart rondje.

We zullen starten ten westen van Oslo, in Kongsberg. Volgen de Numedalroute naar Geilo. Vanuit Geilo rijden we naar het westen naar Haugostol. Daar start de Rallarvegen. Die eindigt in Flam (of je fietst door naar Myrdal en vervolgens Voss). Ik zoek uit hoe we uit Flam kunnen komen, via een ferry naar Gudvangen. Dan rijden we van Gudvangen naar Voss, via de Hardangerfjord naar Bergen. In Bergen start de North Sea Cycle Route richting het zuiden.

We willen eindigen in Stavanger. Daar kunnen we de trein nemen naar Kongsberg. Totaal meer dan 700 kilometer. Voor iets meer dan twee weken.

Het is nog een puzzel welke veerboten we moeten nemen langs de vele eilandjes ten zuiden van Bergen. Er is weinig informatie. Met name de laatste etappe van Nedstrand naar Stavanger is onduidelijk. De North Sea Cycle Route is daar ook nog niet af. Na een lange zoektocht kom ik op de website van Kolumbus met informatie over het openbaar vervoer in Rogaland. Die geeft de veerboten en tijden aan van onder andere een expressboot naar Stavanger.

De cirkel is rond en we kunnen ons gaan voorbereiden!

Overnachtingsmogelijkheden en bevoorrading

Wanneer de route duidelijk is kan ik me gaan verdiepen in de mogelijkheden om te overnachten. In principe willen we kamperen. Al snel is duidelijk dat er niet overal campings zijn. De campings die er zijn, zijn vooral ingericht op caravans en campers. Wel heeft vrijwel iedere camping een keuken of kookgelegenheid.

Ik zoek een aantal campings uit, die op ongeveer 50 tot 70 km afstand liggen. Ik heb nog geen idee of dat realistisch is, maar ik vind het prettig om enig idee te hebben waar we terecht kunnen. Op de eilanden ten zuiden van Bergen (The North Sea Cycle Route) zijn de campings niet zo dik gezaaid. Dit is een minder toeristisch gebied. In nood kunnen we altijd nog wildkamperen, want dat mag in Noorwegen. Al betwijfel ik wel of het mogelijk is, aangezien we ook veel door bewoond gebied zullen rijden.

Wat bevoorrading betreft heb ik Lapland voor ogen en ben ik bang dat er weinig winkels zullen zijn, maar dat blijkt al snel onzin. Zuid-Noorwegen is zo dicht bevolkt, in iedere plaats is wel een supermarkt. Bevoorraden is dus geen probleem. We nemen wel wat maaltijden mee, verder koffie/thee, kruiden, cruesli, melkpoeder en hartkeks en beleg.

Fietsen in Noorwegen

Hieronder beschrijf ik onze avonturen per dag.

Dag 1

We vertrekken om een uur of negen uit Roosendaal. We rijden in één dag met de auto naar Frederikshaven, Denemarken. Daar nemen we de nachtboot naar Oslo. Het alternatief zou zijn om met de trein te gaan, maar dat neemt veel meer tijd in beslag. In verband met Corona vinden we het prettig om met de auto te gaan. Als er iets verandert kunnen we dan makkelijker en sneller terug. We hebben een flexibel ticket geboekt voor de terugreis vanuit Larvik naar Hirtshals.

We komen rond half elf aan in Frederikshaven, de reis heeft ons meer tijd gekost dan we dachten. Er zijn veel werkzaamheden bij Hamburg, dit leidt tot lange files.

Dag 2

Met een heerlijk zonnetje komen we aan in Oslo. Noorwegen heeft strenge eisen wat betreft de vaccinaties. Het is nog even spannend bij de controle omdat mijn CoronaCheck app mijn tweede vaccinatie niet heeft geupload. Gelukkig lukt dat nog, wachtend in de rij, en zijn we vlot binnen.

We rijden vlot naar Kongsberg. Daar zoeken we naar een geschikte plek om onze auto twee weken achter te laten.  Uiteindelijk parkeren we, met toestemming, bij het museum.

We maken de fietsen klaar voor vertrek. Dat is in eerste instantie één grote ontploffing van spullen, maar al snel zijn we zover. We zoeken de Numedalroute op. Eerst over fietspaden, maar daarna rijden we langs de drukke E40. Dat is minder fijn! Af en toe kunnen we langs de overkant van de rivier fietsen. De route volgt dan rustigere wegen, maar deze stijgen en dalen wel veel meer. Sowieso valt het stijgen en dalen tegen, het is werklijkwaar nergens vlak. En ik dacht nog ‘de route gaat langs de rivier, dus het zal wel meevallen’. Het valt niet mee….

Aan het einde van de dag zijn we bij Holman Camping. We hebben dan zo’n 60 km gefietst. Aan de picknicktafel maken we een lekkere salade. De tent zetten we daarna pas op, maar tegen die tijd hebben donkere wolken zich samengepakt. Een enorm onweer barst even later los!

De tent is al snel doorweekt en staat in één grote waterplas op het veldje. Als het iets rustiger wordt verplaatsen we de tent en hangen we kleding te drogen in het keukentje. We zijn vergeten douchemunten te kopen dus we kunnen helaas niet douchen.

Dag 3

De volgende morgen is het gelukkig droog en kunnen we ontbijten. Als we eenmaal fietsen, gaan we van regenbui naar regenbui. We blijven lachen! Maar ondertussen…. We schuilen bij garages en lunchen in een containerhokje…..

We rijden veel langs de E40, gelukkig houden de meeste chauffeurs rekening met ons. Van een stel Nederlanders krijgen we zelfs een duimpje! Toch is het fietsen zwaar vandaag.

Na 40 km zijn we er klaar mee en stoppen we bij Fjordglott camping, vlak voor Rodberg. Niet ver genoeg, maar het weer is echt rampzalig. Op de camping zijn helaas geen mogelijkheden om iets te drogen. Wel is er een fijne warme douche!

Dag 4

Het blijft onafgebroken regenen. Alles is nat, zelfs de binnentent begint ietwat te lekken! Het inpakken gaat niet zo vlot. Onze handdoeken zijn nat, we douchen en drogen ons af met papieren handdoekjes!

We rijden eerst naar Rodberg. Dat is maar een paar kilometer maar met een flinke helling! In Rodberg doen we wat boodschappen en besluiten voor vannacht een hotel te boeken zo’n 16 km voor Geilo. Maar eerst een stukje fietsen.

Het regent pijpenstelen vandaag. We rijden en wandelen …. Het pad in Rodberg gaat steil omhoog,  we ploeteren ons het dorp uit en zoeken de Numedal route weer op. Af en toe ben ik de inzinking nabij, maar we zetten stug door! De Numedalroute blijkt een gravelroad te zijn! Al snel moeten we weer schuilen omdat het echt met bakken uit de lucht valt. Dan maar weer een snicker eten en vol goede moed verder.

We rijden door een prachtig gebied. We fietsen in het natuurgebied, onderdeel van de Hardangervidda, tussen Rodberg en Soere. In eerste instantie regent het onafgebroken maar ‘s middags wordt het droog.

Het fietsen is pittig maar we genieten ook van de mooie omgeving. Als we weer op de E40 zitten moeten we nog een flinke berg over met hellingen van meer dan 7%. We fietsen zo’n 60 km.

Fjellhotel Lia blijkt ook nog een ‘stukje’ van de weg af te liggen, 700 meter verderop en uiteraard omhoog. We worden er heel vriendelijk ontvangen, het is een fijn en gemoedelijk hotel. We krijgen een grote kamer, waar we alle spullen kunnen drogen. Ik ben echt op, maar een warme douche en een buffet doen wonderen.

Dag 5

We genieten enorm van het uitgebreide en lekkere ontbijtbuffet. We zijn nog niet hersteld, pijntje hier en daar. Maar de spullen zijn droog! Hoera! Als we vertrekken regent het.

Het is druk op de weg en voor Geilo zit een zware beklimming. We fietsen (maar) zo’n 16 km naar Geilo vandaag. Daar gaan we op de (spuuglelijke) camping achter een schutting staan. Het is wederom een regenachtige dag. Die middag doen we wat boodschappen en genieten van een lekker warm drankje in Kafe Mocca.

We eten onder de afdaktarp op de camping en genieten van een lekkere douche. Morgen weer een dag!

Dag 6

Het is droog én de zon schijnt! Heerlijk! Om een uur of 9 gaan we op pad. We rijden terug naar Geilo en dan naar Haugostol. Het fietspad houdt snel op en de weg is weer behoorlijk pittig. Dit duurt langer dan verwacht. En met die warmte is het toch weer anders. We kleden om en zijn nog warm! Joost zijn ketting gaat eraf en later de mijne ook. Gelukkig hebben we dat snel hersteld. De omgeving wordt steeds mooier! Veel vakantiehuisjes hier, met prachtige uitzichten op de Nationale Parken Hardangervidda en Hallingsverket.

We zijn om een uur of half twee bij Haugostol (25 km). Hoera, de start van de Rallarvegen! We lunchen en vertrekken om 14:10. Het is prachtig maar ook pittig! We stoppen af en toe en om een uur of vijf half zes gaan we een hapje eten. Alles doet zeer en ik ben het klimmen en dalen beu.

Bij Finse, 7 km verder, is het prachtig. Mooie meren! Maar ook dreigende luchten. Gelukkig houden we het droog. We fietsen een paar km voorbij Finse (want daar mag je niet kamperen), maar vinden dan een vlak plekje, naast de route. Er is ook zoet water, dus dat is handig. Het is koud. We zetten de tent op en nemen nog een kopje thee, maar dan rollen we al snel onze slaapzak in. We hebben 56 km gefietst.

Dag 7

Na een koude nacht, graad of 5 maar de gevoelstemperatuur is lager, voelt alles vochtig aan. Ondanks het heldere weer hangt er toch ook een soort mist. We hebben het koud terwijl we inpakken. Als we ontbijten piept de zon over de berg heen, dat is fijn.

De rit is vervolgens pittig, met name naar het hoogste punt toe stijgen we nog veel. De gravelroad heeft op dit deel een slechte kwaliteit met veel losse keien en kuilen. Maar de omgeving is echt schitterend! Prachtige rotsen, meren en ijsvlaktes. Echt arctische omgeving. Het wordt alleen maar ruiger en mooier!

Na het hooggebergte komen er ruige kloven met enorme watervallen! We dalen flink. Er zijn meerdere gedeeltes waarbij waarschuwingen staan. Onze medeweggebruikers trekken zich er weinig van aan. Er rijden groepjes jonge mannen en vrouwen met volle snelheid naar beneden, ouders met aanhangwagens met kinderen en hondjes en oudere maar fitte zestigers en sowieso veel kinderen. Bijzonder! Het pad gaat bij de kloven gevaarlijk langs de afgrond!

We lunchen bij een strandje en hebben schrik want mijn derailleur zit vast in de spaken! Gelukkig krijgt Joost ‘m los…pfff We rijden verder naar de splitsing met Myrdal. De treinen uit Flam, vol met toeristen komen hier aan. Er is ook een zipline voor fietsen, bagage en personen, waar veel gebruik van gemaakt wordt. Indrukwekkend.

Hier zien we ook de 21 haarspeldbochten. Maar na alles wat we al gedaan hebben vallen die reuze mee! We rijden vervolgens nog 17 km naar Flam door een mooi dal. En daar is ook ineens weer asfalt! Dat rijdt soepel!

We kamperen op de volle, maar goede,  camping in Flam. Met fijn sanitair en een keuken. We doen boodschappen en maken pizza. 53 km gefietst.

Dag 8

Vanmorgen de zeer luxe veerboot genomen van Flam naar Gudvangen. Het is een mooie boot, lekker rustig ook. Er zijn bijna geen toeristen in het normaal zo drukke Flam.

Er waait een flink harde wind en het is (helaas) bewolkt. Wel mooie luchten en prachtige fjorden! Leuk om de huisjes aan de kant te zien, ieniemini dorpjes, kleine campings.

Om half 12 zijn we in Gudvangen, waar we rustig op een bankje in de zon lunchen. Om 12 uur vertrekken we. We volgen de E16, een drukke weg naar Voss. Na 10 km komen we aan bij  Stalheimsklava. Dit is het steilste stuk, als we de borden lezen, blijkt het dé steilste weg van heel Noorwegen te zijn. Ik had in de voorbereiding al begrepen dat we langs haarspeldbochten moesten om de tunnel te vermijden.

Nu blijkt de weg afgesloten te zijn en zelfs verboden!  We denken dat we nog wel langs de afzetting kunnen komen, maar hebben geen idee hoe de weg er hogerop bij ligt. Kunnen we er uberhaupt wel langs? Het alternatief trekt ons ook helemaal niet! Dan moeten we door twee tunnels van 1,1 en 1,2 km. Terug kunnen we in ieder geval niet.

Joost gaat een kijkje nemen bij de tunnels, of er we er eigenlijk wel doorheen mogen. Er staan geen borden. We besluiten door de tunnels te gaan. Het is heel heftig want er is absoluut geen plek voor fietsers! We zetten onze lampjes allemaal aan en gaan op pad. Fietsen lukt niet, want het is ook nog eens steil. We lopen dus op de weg en schieten de kant in als er auto’s komen. De kant is ruwe gravel, stenen, puin. Het is warm in de tunnel. Het zweet loopt over mijn rug. Al met al een angstige bedoeling.  Er zijn veel auto’s. Als we uit tunnel 1 komen heb ik het al helemaal gehad.  Maar dan moeten we er nog één!

Om een uur of half drie zijn we er eindelijk uit. We lunchen en komen op adem. Daarna verloopt de route redelijk vlot. Behalve de laatste 7 km. Dan gaat de route door een natuurlijk en landelijk gebiedje, met veel korte beklimmingen!

We komen laat in Voss aan. De winkels zijn inmiddels dicht én de camping is vol! Dat kan er ook nog wel bij! We boeken een veel te duur en lelijk hotel. Daarna eten we dure, maar erg lekkere frites met hamburger! 56 km gefietst.

Dag 9

We genieten van een lekker ontbijt. We hebben besloten om niet langs de Hardangerfjord te gaan fietsen, maar met de trein naar Bergen te gaan. Even wat rust inbouwen en we hopen dat de North Sea Cycle Route iets makkelijker rijdt en niet teveel langs doorgaande drukke wegen gaat.

We nemen de trein van half elf en zijn iets meer dan een uur later al in Bergen. Hier hebben we een fijn hotelletje geboekt waar we de spullen al mogen stallen. Joost heeft een lekke achterband en die maken we eerst (in de kelder van het hotel). ’s Middags gaan we de stad in.

Bergen is een leuke stad met een fijne sfeer. Veel mooie gebouwen. We wandelen langs Bryggen. De oude huizen langs de haven en verdiepen ons een beetje in de geschiedenis. Op de kade komen we een opslag tegen die door verschillende mensen werd gebruikt om graan, bier en vis op te slaan en tevens als toilet diende. Iedere groep huurders had een eigen opslag.

De kleurrijke huizen waren van koopmannen. Bergen was in de middeleeuwen al een Hanzestad en dreef handel in onder andere stokvis. Het geheel is Unesco Wereld Erfgoed. Bij het museum zien we oude foto’s hangen, hoe men rond het jaar 1900 leefde en werkte in Bryggen. De wijk achter Bryggen is ook de moeite waard. Hier staan veel witte houten huizen. Het is er niet toeristisch en een fijne plek om rond te dwalen. We komen vervolgens ook nog bij het middeleeuwse vestingwerk Bergenhus met de Hakonshallen.

Er is hier genoeg te zien en te doen! We eindigen met een (duur!) witbiertje bij de Ierse pub.

Dag 10

Na het ontbijt de fietsen weer klaar gemaakt en op pad. Zin om te fietsen! De North Sea Cycle Route start in Bergen. Het is de internationale Noordzeeroute van bijna 6000 km. De route loopt vooral via stille weggetjes, fietspaden en gravelroads.

In Bergen zijn veel fietspaden. Het eerste deel daalt vooral, maar we komen al snel weer wat klimmetjes tegen. De meeste zijn goed te doen. Behalve vlak voor Nordvik. We houden een bananen- en toiletpauze bij een Engels aandoend kerkje en dan volgt een vervelende en lange klim naar boven. Ik red het niet en ga lopen. Joost neemt mijn fiets en fietst ‘m naar boven, daarna gaat hij zijn eigen fiets nog halen. Ontzettend fijn!

Bij de lunch in een klein haventje vertelt een gezin dat het grootste Noorse zeilschip de Statsrad Lehmkuhl langs komt varen. De Statsrad vaart langs de hele Noorse kust met een tv crew aan boord. Iedere dag zenden ze uit op de nationale tv om het belang van de oceanen onder de aandacht te brengen.  We wachten dus even tot het schip voorbij is, voordat we weer op de fiets stappen…. 

Bij Haljem nemen we de (gratis!) ferry naar het eiland Stord. Stord is een mooi eiland, het trakteert ons direct op een aantal flinke klimmetjes! We worden voorbij gesjeesd door Noorse dames die ons voor gek verklaren dat we geen elektrische ondersteuning hebben…. Bij Fitjar zien we ineens bordjes van een camping. Die hadden we hier niet verwacht. We vinden er een mooi plekje! Bijna 60 km gefietst.

Dag 11

Fris en fruitig opgestaan. We genieten nog even van het eiland Stord. Via een drietal bruggen rijden we naar het minstens even mooie Bomlo.  Weinig verkeer en mooie weggetjes. We eten in de berm (bij gebrek aan picknicktafel) een heerlijke salade als lunch.

Zo’n 11 km voor de ferry gaan we wildkamperen. We vinden een goede spot in Sagvagnetnatureservat. Een heerlijk plekje met helaas veel midges. Daarom maken we een kampvuurtje. We genieten van de absolute rust.  57 km gefietst.

Dag 12

’s Morgens vroeg op pad. Rijden over het mooie Bomlo naar het zuiden. We missen de boot bij Langevag… we zien ‘m net wegvaren!  Daardoor een uurtje vertraging. Dan maar een kopje thee.

We twijfelen of we verder zullen rijden dan Haugesund zodat de laatste etappe (56 km) morgen minder lang is of dat we stoppen bij de camping daar. We checken nogmaals de ferrytijden vanuit Nedstrand. Blijkt de boot op vrijdag pas om 18.15 uur te gaan. We besluiten naar Haugesund te fietsen vandaag en daar te blijven.

Haraldshaugen camping is een fijne camping, met goede faciliteiten en vriendelijke eigenaren. We vinden er een leuk plekje tegen de rotsen. Veel campers hier. We genieten van een mooie zonsondergang en lopen nog even langs het Haraldshaugen monument. Koning Harald I streed voor de unificatie van Noorwegen.

Dag 13

Vandaag de laatste 55 km, van zo’n 600 km. We zijn vroeg vertrokken. Het is een pittige etappe en we willen de veerboot niet missen.

Na een bananenpauze bij de plaatselijke voetbalclub, geluncht aan de fjord bij Sandvikcamping. Een gruwelijk lelijke camping met wederom alleen maar stacaravans.

Prachtige omgeving en zie daar het bordje ‘Nedstrand’. Het is iets voor vieren en we zijn er! Hoera!

We zijn er nog niet uit hoe we deze ferries moeten betalen. Er is een korte ferry naar Foldoy en een expressboot naar Stavanger. Het blijkt dat als je betaald hebt, het systeem en dus de schipper weet dat je mee wil. Uiteindelijk lukt het Joost om te betalen. We genieten tijdens het wachten van een welverdiend ijsje.

Als de ferry komt  zijn we toch ietwat opgelucht. We varen en bij de eerste stop gaan we eraf…we denken dan dat we in Foldoy zijn. Oei! Al snel kom ik erachter dat we in Hebnes zijn en niet in Foldoy. Paniek! Want vanuit Foldoy gaat de expressboot naar Stavanger. Gelukkig kunnen we bellen en wordt het doorgegeven dat de expressboat ook op Hebnes moet stoppen.. Pfff.

De ferry die ons op komt halen is inderdaad supersnel. Binnen de kortste keren staan we in Stavanger. Hier hebben we een hostel, St Svithun,  geboekt bij het ziekenhuis. Dat is even zoeken, maar uiteindelijk een prima plek!

Dag 14

Bij dit hostel zit een praktische keuken, dus daar ontbijten we. We laden de fietsen weer op en rijden naar het station. Hier zijn we ruim op tijd.

De fietsen moeten in een aparte wagon en alle tassen moeten eraf, dus dat is even een gedoetje. In 20 stops en 6 1/2 uur rijden we vervolgens naar Kongsberg door prachtig landschap.

Na ons fietsavontuur voelt het even gek. Hoe gaan we nu verder met de auto? We willen graag nog meer genieten van het zuiden van Noorwegen. Een korte roadtrip lijkt ons wel wat. We rijden eerst naar een camping in Dalen en vervolgens richting Odda. We boeken een huisje in de buurt van Geilo  zodat we ook de Hardangervidda over kunnen steken.

Dag 15

Vanmorgen met warme zon opgestaan. Lekker! Wasje gedraaid en ontbeten. Daardoor pas laat weg. We rijden naar Odda en genieten enorm van het prachtige landschap onderweg. We gaan wandelen bij Buarbreen naar een zijarm van de gletsjers van NP Folgefonna.

Een leuke en afwisselende wandeling maar wel pittig. Veel klauteren. En zo’n 400 meter stijgen. Toch is het een mooie wandeling! Als we op de helft van de terugweg zijn gaat Joost door zijn enkel. Erg vervelend en pijnlijk! We strompelen naar beneden en zijn pas kwart over zeven bij de auto.

Vervolgens rijden we naar ons huisje. Tijdens de zonsondergang rijden we over de Hardangervidda. Het is er prachtig! We komen om kwart over tien bij het huisje aan.

Dag 16

We hebben lekker ontbeten in de zon. Later trekt het dicht en begint het wat te regenen. Fijn om even niks te hoeven. We rusten uit. Insta, foto’s, spelletjes. Kachel aan, knus!

We besluiten om naar Denemarken te gaan, daar zijn de weersvoorspellingen beter.  We boeken ons flexibele ferryticket van Larvik naar Hirsthals om en rijden morgen al naar Larvik.

Dag 17

Met wolken om ons heen opgestaan. We rijden naar Larvik. Via de Numedalroute. Gek om te zien dat we dat allemaal gefietst hebben. We zijn trots! Onderweg doen we boodschappen en proberen nog wat cadeautjes te scoren. Gelukkig zijn we op tijd bij de boot.

Op de boot mogen we niet naar buiten vanwege een helikopter oefening. Om kwart over negen zijn we in Hirtshals en om tien uur staan we tanden te poetsen op Hirtshalscamping! Een praktische camping met alles erop en eraan maar met weinig sfeer!

Over de accommodaties en campings waar we hebben overnacht kun je hier meer lezen. Wil je meer weten over onze avonturen in Denemarken. Lees dan hier verder.

Nawoord

Was het naïef om Noorwegen als eerste fietsvakantieland te kiezen? Ja, dat was het wel een beetje. We gingen ervan uit dat er wel vlakke stukken zouden zijn en die zijn er niet. Daardoor was het erg pittig om er te fietsen. Daarnaast zijn er weinig aparte fietspaden, je fietst vrijwel de hele tijd langs drukke wegen. Dat maakt het fietsen weinig ontspannen. Je kunt daardoor te weinig van het prachtige landschap genieten.

Toch hebben we geen spijt van ons avontuur. Noorwegen is schitterend en biedt veel uitdaging. Het is goed dat we ons plan hebben aangepast en een stuk met de trein hebben gedaan. Dat gaf wat lucht.

Het land heeft een zeer gevarieerde natuur en dat maakt het fietsen interessant. De Rallervegen was zeker een hoogtepunt van onze reis. Hier kun je, ondanks dat het lastige paden zijn, enorm genieten van de ruige omgeving. En het is ontzettend leuk om hier wild te kamperen. Het gaf mij het gevoel dat ik ook had tijdens onze trektochten in Lapland. Daarnaast is het duidelijk dat de North Sea Cycle Route makkelijker en fijner fietst dan bijvoorbeeld de Numedalroute.