Schitterende rotsformaties, prachtige bossen en lieflijke beekjes. Dat is de Mullerthalregio, ook wel Klein Zwitserland genoemd, in Luxemburg. Een verrassend mooi gebied met een heerlijk uitdagend wandelpad. Ook in de winter!

De Mullerthaltrail is een wandelpad in het oosten van Luxemburg. Het bestaat uit drie lussen en is in totaal 112 kilometer lang. Het is één van de Leading Quality Trails en het bestaat naast de drie lussen ook nog uit een aantal extra tours. Voor ieder wat wils! Op de website https://www.mullerthal-trail.lu/nl is alle informatie over de routes te vinden.

Uitgangspunt

Wij wandelden begin januari route 2 en extra lus C (via Altrier en Bech). We hebben onze auto geparkeerd in Consdorf, hier is bij de Consdorfer Muhle een parkeerplaats.  De eerste dag zijn we naar Scheidgen gelopen en hebben de extra lus toegevoegd. We liepen de tweede dag van Scheidgen naar Berdorf, met een korte stop in Echternach. De laatste dag liepen we van Berdorf, via Mullerthal, naar de auto terug. We overnachtten in hotels langs de route. Er is wat dat betreft genoeg keuze!

Bewegwijzering

De totale route 2 is volgens de website 38 kilometer en heeft het predicaat ‘zwaar’.  De route is overal heel goed bewegwijzerd. Je komt veel tekens tegen, een wit vlak met een rode M. Daarnaast staan er regelmatig bordjes met daarop de verschillende plaatsen en het aantal kilometers. Je kunt nergens verkeerd lopen!

Ik heb deze route in Komoot gezet en kwam toen tot ongeveer 40 kilometer. In de praktijk gaf de Suunto watch echter een veel hoger aantal kilometers. Voor een deel verklaarbaar, want de extra tour hadden we er bijvoorbeeld niet ingezet en bij Echternach zijn we het dorp ingegaan. Maar iedere keer klopte het aantal kilometers dat op de bordjes stond niet met het horloge, dus dat is best vreemd. Overigens staat op de bordjes ook dat route 2 33 kilometer is, terwijl de website 38 aangeeft. Verwarrend. Belangrijker is hoe waren die kilometers? Dat kun je lezen in onderstaand verslag.

Start van de wandeling

Als we bij de parkeerplaats aan komen is het behoorlijk koud. Er valt wat natte sneeuw. We maken ons op voor een barre wandeltocht! Muts en buff, handschoenen en veel laagjes. We hebben twee dagrugzakken bij ons waarin spullen voor de nacht, een thermoskan en lekkere lunch.

Direct bij de start gaat het pad een dal in. Onder ons een beekje, en naast ons verrijzen de eerste rotsen. De woudreuzen maken het plaatje compleet. We zijn duidelijk niet in een Nederlands bos aan de wandel, we zijn in een Luxemburg!

Avontuurlijk en spannend

Al snel loopt het pad niet alleen langs de gigantische rotsen, we gaan er ook dwars doorheen! Het begint met een korte passage, waarbij de rugzak af moet omdat we er anders niet doorheen kunnen. De passages worden echter steeds langer! De Kuelscheier is echt spectaculair. Hier heb je je zaklamp echt wel nodig, want je ziet niets! Deze avontuurlijke passages geven het pad iets extra spannends.

Je loopt iets minder hard, want echt tempo maken lukt niet, maar het is wel erg leuk om hier te wandelen. Sowieso is het pad steeds verrassend en nergens saai. De omgeving verandert voortdurend. Er schieten ook nog twee hertjes weg! We hebben het ontzettend naar ons zin!

Extra route

De route naar Scheidgen kent een korte variant en een langere. Wanneer je de langere loopt kom je uit bij een 1000 jaar oude eikenboom. Er wordt gezegd dat dit de oudste boom van Luxemburg is. De lange route naar Scheidgen kun je via dezelfde weg terug vervolgen of je kunt hier verder gaan met de Extra route C. Wij kozen voor het laatste.

Het betekent dat je Altrier doorsteekt en dan via een bos en het buitengebied naar Beich wandelt. Een groot deel van de route gaat over asfalt. Je wandelt onder andere op de oude railspoorweg, dat nu een fietspad is. De spoortunnel en het station van Beich zijn leuk om te zien, maar de rest van de route vonden wij  iets minder aantrekkelijk.

Warm blijven

De temperatuur schommelt rond het vriespunt. Altrier ligt wat hoger en direct voelen we de koude, natte mist. Het is belangrijk om warm te blijven in deze omstandigheden en het is fijn schuilen in bushokjes. Een kop warme thee of chocomel doet wonderen en geeft weer energie.

Door het bos naar Scheidgen

We wandelen naar Scheidgen via een mooi bos en direct zijn de rotsen er weer. We passeren een aantal kluizenaarsplaatsen. Dit zijn rotsen waar vroeger kluizenaars leefden. Zij leidden een teruggetrokken en arm bestaan. Bewoners uit de buurt stopten hen regelmatig iets toe. Gek idee dat mensen hier echt in deze rotsen leefden, het lijkt me koud en onaangenaam….

In Scheidgen staat het hotel voor de nacht, Le Bon Repos, hier is het lekker warm. Je kunt hier niet alleen heerlijk eten, er is ook een heel fijne sauna en stoombad. Fijn voor de vermoeide spieren!

Witte wereld

De volgende ochtend worden we wakker in een winterwonderland!  Het heeft gesneeuwd. Na het ontbijt pakken we onze spullen en gaan lekker op pad. Het is fris maar fijn buiten. En de eerste kilometers door het bos naar Echternach is het erg mooi. De bomen vol met sneeuw, ik vind het prachtig.

Later begint het te dooien. Eerst nog natte sneeuw, waarbij de sneeuw op de bomen ook mee naar beneden valt….later begint het te regenen. Minder fijn!

Gelukkig zijn er overal droge bankjes. Onder de overhangende rotsen. Wat een uitkomst. Hier kun je heerlijk pauzeren!

Mooi maar modderig…

Het pad verandert ondertussen in een modderige bende. Het loopt al niet zo makkelijk omdat het steeds stijgt en daalt en er flink veel keien liggen, nu wordt het steeds glibberiger! De omgeving is nog steeds prachtig hoor, maar het maakt het iets lastiger.

Het tweede deel, vlak voor Echternach loopt via een vlakker en breder pad door het bos. Onder ons loopt de E29 en we vinden dit deel minder fijn wandelen door het storende geluid van de auto’s op de weg.

Echternach

Echternach is een flinke plaats met een grote basiliek, wat winkels en restaurantjes. We besluiten om hier te gaan lunchen en even op te warmen.

Het blijkt dat het een flink stukje lopen is naar het centrum. De warme groentesoep is echter heerlijk. Met nieuwe energie beginnen we aan de tweede etappe, naar Berdorf.

Indrukwekkende rotsformaties

Dit deel van de Mullerthaltrail is erg mooi. We vinden het jammer dat het wat meer aangelegd is, er zijn bredere paden, met hekjes, meer aangelegde trapjes en we verwachten dat het er in de zomer behoorlijk druk zal zijn….maar de omgeving is prachtig.

De eerste indrukwekkende rotsformatie is Wollefsschlucht of Gorge du Loup. Een enorm steile kloof met wanden van wel 40 meter hoog. Er wordt gezegd dat wolven hier vroeger een toevluchtsoord vonden.  Prachtig!

Perekop en Huel Lee

We wandelen verder langs de Aesbaachbeek en komen bij Perekop. Nog een reusachtige rots! Deze kun je ook beklimmen met ladders, wij hebben er de energie niet meer voor én we willen graag voordat het donker wordt in Berdorf aankomen.

Het deel voor Huel Lee (Hohlay) vind ik persoonlijk ook erg mooi. Je loopt hier steeds vlak langs de beek, via verschillende bruggetjes. Een deel gaat zelfs boven de beek! Uiteindelijk komen we in de schemering bij Huel Lee, een gigantische grot.

Via een behoorlijk saai pad langs de akkers wandelen we het laatste stukje aar Berdorf. Hier overnachten we wederom in een fijn hotel, de Trail Inn.

De rotsen rondom Berdorf

Na een goede nacht en lekker ontbijt wandelen we in een koude wind Berdorf uit. De sneeuw is vrijwel overal verdwenen, wat rest zijn nog wat hoopjes langs de kant van de weg.

We dalen af en gaan het bos in. Direct zien we imposante rotsen en een beekje. Bij een stroomversnelling is er een pad boven de beek gebouwd. Een avontuurlijke start van de dag!

Nadat we nog wat door de rotsen zijn gewandeld gaan we dieper het bos in. Ook hier is de Mullerthaltrail afwisselend. Dan weer loop je door smalle spleten, even verderop heb je schitterend uitzicht of steek je een beekje over.

De bossen van Schnellert

In het natuurreservat Schnellert zien we het woud veranderen. Hier is het nog een tikkeltje wilder met mooiere begroeiing. Een aangenaam stukje!

Wanneer we Mullerthal naderen zien we dat er een omleiding in de route is. Even later volgt er nog één. De omleidingen betreffen maar een klein deel van het pad. Mullerthal zelf is een gehucht. We zien hier de molenstenen en de Heringer Muhle, waar onder andere het toeristisch informatie punt in gevestigd is. Ze zijn dit gebied nog aan het ontwikkelen lijkt het. Ons spreekt het minder aan. In het toeristische seizoen zal het hier wel een drukte van belang zijn.

De laatste kilometers…

We lopen verder naar de Schéissendempel, de beroemde brug over de stroomversnelling in de beek. Dit wordt een kleine waterval genoemd. Het is er direct ‘druk’ met toeristen.

Wij steken de weg over en pakken de route op naar Consdorf. Onderweg komen we in de laatste kilometers nog prachtige rotsformaties tegen: Eilebuerg, Goldfralee en Goldskaul. Met name de laatste ligt heel mooi en is indrukwekkend. Wat helpt is dat de zon inmiddels doorgekomen is en dat levert een aantal mooie plaatjes op!

We zijn moe maar zeer voldaan als we eenmaal bij de auto aankomen. We hebben er meer dan 50 kilometer opzitten en hebben ontzettend genoten! Wat een aanrader is deze tocht!

Wil je meer weten over de accommodaties, neem dan hieronder een kijkje!

Hotel Bon Repos – Scheidgen

Een mooi hotel met luxe kamers. Een heerlijke douche en op de derde etage een hammam: met sauna en Turks stoombad. De ambiance in het restaurant en ontbijtzaal vond ik niet zo gezellig, maar het eten is er prima. Dit hotel is wat duurder, maar wij vonden het heel prettig om onze vermoeide spieren te ontspannen in de hammam. Je kunt vanuit dit hotel de Mullerthaltrail lopen maar er zijn ook nog heel veel andere mogelijkheden. Daarnaast verhuren ze ook fietsen.

Trail Inn Hotel – Berdorf

Een fijn hotel met een wat hippere ambiance is het Trail Inn. Dit hotel ademt actief buitenleven. Met overal foto’s aan de muur van de mooie omgeving en fietsen die her en der geparkeerd staan. De medewerkers zijn supervriendelijk. De kamers en het restaurant is prettig ingericht.  Het ontbijt smaakte prima, er was voldoende keus om hierna er weer lekker tegenaan te kunnen.  Ook ’s avonds kan er gegeten worden in het restaurant.