Een beek in een eeuwenoud landschap van heide, weilanden, onverharde wegen en kleine dorpjes waar de tijd stilstaat, dát is Nationaal Park De Drentsche Aa. Een rustig en gevarieerd gebied, waar het heerlijk fietsen en wandelen is. Met jaloersmakende boerderijen, fijne terrasjes en vriendelijk volk.
Nationaal Park De Drentsche Aa is één van de 21 Nationale Parken van Nederland. We hebben ons tot doel gesteld om deze 21 parken het komende jaar te bezoeken. Hier kun je zien welke parken we al bezocht hebben!
Typisch …. Nationaal Park De Drentsche Aa
Dit Nationaal Park beslaat een groot gebied, een beeklandschap met esdorpen en vele archeologische vondsten. Zoals het er honderd, tweehonderd of langer geleden ook al uit zag. De nadruk ligt op beken en graslanden. De beken die hier stromen mogen hun gang gaan. Zo kalft de oever hier af en groeit verderop weer aan. Het agrarisch beheer bestaat uit maaien, hooien en plaggen en veel boeren doen dit zo duurzaam mogelijk. Er groeien bijzondere planten en dieren. Zo zien wij de Brede Orchis, een plant die vroeger overal in de natte hooilanden te vinden was. Nu komt deze plant veel minder voor doordat de grond minder nat is door ontwatering.
Overigens bestaat de beek de Drentsche Aa niet, de beken of loop, diep, stroom of Aa zoals de beken hier in Drenthe genoemd worden, worden vernoemd naar het dichtstbijzijnde dorp. Zo wandelen we langs het Anloosdiep.
In het gebied vind je veel Esdorpen, een Esdorp heeft een weitje in het midden van het dorp waar deze bomen omheen staan. Hier werd vroeger voedsel verbouwd. Er zijn ook nog veel Saksische boerderijen te vinden. Dit zijn boerderijen met aan de voorkant het woonhuis en aan de achterkant de deel met aan iedere kant de stallen.
Er zijn verschillende toegangspoorten waar je je wandeling of fietstocht kunt beginnen zoals in Tynaarlo (Wedbroeken), Anloo en Deurze. Hier vind je informatie. Naast het wandelen en fietsen in dit mooie Nationale Park kun je in deze omgeving ook naar het Hunebedcentrum, het Boomkroonpad, het Drents Museum of Herinneringcentrum Kamp Westerbork.
Mijn bescheiden mening
Dit Nationale Park heeft mij positief verrast. Ik wist al wel dat Drenthe één van onze mooiste provincies is, maar dit gebied kende ik nog niet zo goed. Het Nationale Park is uitgestrekt en heerlijk om te fietsen en te wandelen. Mooie dorpjes, een prettige rustige sfeer.
Het landschap is enorm afwisselend, dan weer door een bos, dan weer over de heide, door een Esdorp of langs de weilanden. Iedere keer een ander uitzicht. Heerlijke verkoelende bossen en veel interessante bezienswaardigheden.
Ik vind het leuk om tijdens een wandeling ineens op een bijzonder hunebed te stuiten of een stukje geschiedenis mee te pikken in een dorpje of bij een molen. En dat overkomt je in deze omgeving voortdurend! Enig minpuntje is dat je weinig langs de beken wandelt of fietst. Het kan toeval zijn dat onze tochten er weinig direct langs gingen maar dat vond ik een beetje jammer. Als je in een beeklandschap wandelt of fietst wil je die beken ook veelvuldig zien! Maar het overige landschap maakte het meer dan goed hoor, dus een volgende keer gaan we opnieuw op zoek naar de beken.
Onze accommodatie
Wij sliepen tijdens ons bezoek aan het Nationale Park op natuurkampeerterrein Landgoed Mariahoeve in Papenvoort. Deze camping ligt ten zuiden van het Nationale Park. Ik werd getrokken door de prachtige foto’s op de website van het terrein. En het is ook een heel mooi terrein om te staan. Een groot bos met verspreid plekken onder de bomen. Geen vaste afgebakende plaatsen. Er staan hier en daar picknicktafels en je mag overal een vuurtje stoken. Je kunt hier ook met gemak een hangmat of tarp ophangen tussen de bomen.
Ideale plek zou je denken. Maar….het sanitair is ronduit slecht. Er zijn drie sanitair gebouwtjes verspreid over het enorme terrein, je moet dus altijd een eindje lopen (met kleine kinderen moet je daar rekening mee houden). Ze ruiken niet fris en zijn oud. Ze zijn niet meer van deze tijd. De nieuwe eigenaren kondigen aan dat ze het gaan vernieuwen, maar daar hebben wij nu weinig aan.
Daarnaast vonden wij het jammer dat op de plek waar we stonden, de doorgaande weg nog goed te horen is. Zit je midden in het bos en hoor je de auto’s. Jammer. Verderop op het terrein heb je veel minder geluidsoverlast. Dus als het even kan, wacht nog even met een bezoekje (zodat het sanitair vernieuwd is) en zoek een plekje ver van de weg. Of zoek een camping binnen het Nationale Park, dat kan natuurlijk ook!
De route
We hebben de eerste dag een fietstocht gemaakt vanaf de camping van zo’n 42 kilometer en de tweede dag een wandeling vanuit Anloo.
De fietstocht is gebaseerd op de fietstocht van de ANWB, die ik iets heb aangepast. We zijn gestart in Papenvoort, zijn via Anderen naar het noorden gereden. Na Anloo naar het Strubben Kniphorst Bosch. Vervolgens naar Schipborch, Zeegse, Oudemolen en Taarlo. Via Baarloërveld en Baalo terug naar Rolde.
Zuivel in Anloo
Het is een warme, zonovergoten dag wanneer we Drentsche Aa ontdekken. In Anloo kun je op een terrasje gaan zitten maar je kunt ook een lekker ijsje gaan halen bij de Melktap. Heerlijk! Ze verkopen er melk, karnemelk, hangop en kefir en heel lekkere ijsjes. Anloo is een typisch Esdorp, met mooie boerderijen.
Strubben Kniphorst Bosch
Het Strubben Kniphorst Bosch is zo genoemd omdat de kronkelige eiken strubben genoemd worden. Ze kunnen heel breed worden. Deze strubben zijn ontstaan door het oogsten van hout of aanvreten van jonge scheuten door bijvoorbeeld schapen. Gerrit Kniphorst was de eigenaar die dit gebied ontgonnen heeft.
Er liggen verschillende hunebedden en grafheuvels in het gebied. Er loopt ook een schaapskudde in het gebied die we op de heide tegenkomen.
Fietspaden
De fietspaden hier zijn aantrekkelijk. Af en toe rijd je langs de openbare weg, maar even zo vaak fiets je dwars door de natuur en geniet je van het landschap om je heen. Het is een mooi gevarieerd gebied. Zoals tussen Zeegse en Oudemolen.
We komen diverse ooievaarsnesten tegen. In Taarlo zien we de jongen goed zitten. Dat vraagt om een fotostop! Wat een heerlijke vogels zijn het toch!
Balloërveld
Het Balloërveld is een heidegebied middenin het Nationale Park. Je kunt er langs maar ook door fietsen. We kiezen voor het laatste. Het is hooggelegen en hier en daar vind je wat niveauverschil, in de vorm van zandverstuivingen, dat maakt het extra aantrekkelijk. We komen langs een watertje en zijn verrast dit ook te vinden in dit gebied.
Het Balloërveld wordt al heel lang bewoond, er zijn sporen uit de middeleeuwen maar ook uit de IJzer- en Steentijd. Bijzonder om je te beseffen dat hier zo lang geleden al mensen leefden.
Via Rolde keren we weer terug bij het natuurkampeerterrein. Dichterbij de camping kun je ook leuk wandelen. Onder andere het Gasselterveld is een aantrekkelijk gebied. Dit valt niet onder het Nationale Park.
De wandelroute
De volgende dag gaan we vanuit Anloo wandelen. We combineren min of meer twee routes van Staatsbosbeheer. De eerste loopt door het Strubben Kniphorst Bosch en is 7 km en de tweede langs het Anlooërdiep (11km). Deze routes vind je op de website van Staatsbosbeheer. Je kunt hier ook het boswachterspad, dat start in Zeegse, vinden. Deze wandeling is 20 km en gaat voor een deel door hetzelfde gebied.
We starten in Anloo, waar een toegangspoort is. Hier kun je parkeren en je vindt er informatie. De wandelroute is aangegeven met gele/blauwe paaltjes, maar omdat we een eigen route hebben gemaakt, in Route.nl, volgen we die niet helemaal.
Dat maakt dat we net buiten Anloo al verkeerd lopen. Gelukkig vinden we het pad weer snel.
Struinen door het bos en over de heide
Het Strubben Kniphorst Bosch is een mooi en afwisselend gebied. Er zijn een aantal grafheuvels en hunebedden. Je wandelt over smalle paadjes en het is er heerlijk rustig.
In een onbewaakt ogenblik kneus ik mijn enkel over een boomwortel. Pijnlijk! Ik wandel verder maar heb de hele middag last van mijn enkel.
Op het open heide stuk lunchen we. Het is er heerlijk. Er lopen koeien en schapen, die de begroeiing kort houden. We zien veel scharrelende vogeltjes en luid kwakende kikkers in de poeltjes.
Het tweede deel door het Strubben Kniphorst Bosch, na het open heide stuk is het mooiste. Hier zie je de strubben goed, sommige zijn heel breed.
Beek, loop, stroom of diep?
We steken de Borgweg over en komen op het Schipborglandgoed. Het brede pad is redelijk saai en we besluiten om dichter bij het water te gaan lopen. Hier loopt een smaller pad dat het Schipborgse Diep en Oudemolensediep volgt. Dit stukje is echt genieten! Lekker in de schaduw onder de bomen en een spannend paadje.
Gasterse Duinen
Terug op de Schipborgerweg, een karrespoor, komen we al snel bij de Gasterse Duinen. Hier nemen we even pauze. Het is een warme dag en de zon schijnt fel. We genieten van het uitzicht en wandelen de Duinen dwars over.
Moerassige hooilanden bij het Anlooërdiep
We wandelen verder via de moerassige hooilanden. Dit deel van de wandeling is meer open. Hier zien we de Brede Orchis. Een bijzondere orchideeënsoort die op veel plaatsen verdwenen is doordat de waterstand gereguleerd is door middel van sloten.
We zijn nu in de buurt van het Anlooërdiep, maar we zien de beek nergens. Dat is jammer. De omgeving is mooi, maar we wandelen veel langs weilanden met hekken. Op de valreep zien we een reetje in één van de weilanden. Mooi!
Door het dorp wandelen we terug naar de parkeerplaats. We kijken terug op een aantal mooie dagen waarin we dit Nationale Park hebben ontdekt.