Nationaal Park Maasduinen is een prachtig natuurgebied in het noorden van Limburg, tegen de Duitse grens. Met heuse duinen, grote heidevelden, bijzondere grazers en heerlijke vennen. We gaan er op ontdekkingstocht!
We bezoeken alle Nationale Parken in Nederland! Hier kun je lezen over ons bezoek aan de Oosterschelde en De Biesbosch.
Hier kun je meer lezen over welke accommodatie we bezoeken terwijl we dit gebied bezoeken.
Kamperen bij de Cokse Heide
We kamperen op natuurkampeerterrein De Cokse Heide van Staatsbosbeheer. Een klein en rustig kampeerterrein met 25 plaatsen middenin het bos. Op tien minuten wandelen van de heide en dichtbij verschillende wandel- en fietsroutes.
Trage Tocht Wellerlooi
Het Nationaal Park Maasduinen vormt een langgerekte strook van zo’n 4500 hectare natuurgebied. De camping ligt in het noorden, de Trage Tocht die we vandaag wandelen gaat vooral door het zuidelijke deel van het park.
Grazende schapen op de paarse heide
We starten bij de kerk in Wellerlooi, al snel bevinden we ons in het bos. We komen uit bij Landgoed De Hamert. Hier ligt een uitgestrekt heideveld, waar schapen grazen. Het is een flinke kudde, die mooi afsteekt tegen het paars van de bloeiende heide.
We passeren een vogelkijkhut, het Westernest. Helaas zien we geen noemenswaardige vogels.Even later wandelen we door het bos en komen we uit bij het volgende uitgestrekte gebied. Hier loopt de route over de duinen, met prachtig uitzicht alle kanten op.
We ontdekken een mooi vennetje, het Pikmeeuwenwater, de ganzen trekken over en we voelen de wind in ons haar. Het gebied verrast ons positief. De wandeling is enorm afwisselend én heerlijk rustig.
Het Geldernsch Niers Kanaal verpakt als beekje
Na een korte pauze mét uitzicht, wandelen we verder. Even verderop ligt het beekdal van het Geldernsch Niers Kanaal. Ooit een kanaal, in Duitsland nog steeds, nu een meanderende beek. Het water kabbelt in diepte in het weelderig groen, een heel andere omgeving dan de duinen en de heide.
We lunchen bij de Jachthut Op Den Hamer, een handige stop, ongeveer in het midden van de route. Met een volle buik kunnen we er weer tegenaan!
Nog meer duinen en heide
Het tweede deel van de route is zo mogelijk nog afwisselender. We wandelen over een uitgestrekt heideveld. Hier staat een schuur met bijenkasten waar de wilde bijen hard aan het werk zijn. En we vervolgen onze wandeling door heuvelachtige stuifduinen, ook wel paraboolduinen genoemd met leuke smalle paadjes. Het weer is heerlijk en we genieten!
Het laatste deel van de route loopt langs de Maas. Hier zouden Gallowayrunderen grazen, maar die zien we niet. Volgens de beschrijving van de route is dit een ruig deel langs de uiterwaarden, maar we vinden het gebied een beetje tegenvallen. We storen ons aan de drukte op de Maas, met grote binnenvaartschepen en de bebouwing aan de overzijde.
Aan het einde, vlak voor Wellerlooi, staat een uitkijktoren. Deze kun je beklimmen voor 1 euro, dus dat hebben we gedaan. Ook het uitzicht kan ons niet echt bekoren. Jammer!
Het was een heerlijke wandeling, met veel afwisseling, daar kunnen de laatste paar kilometers niets aan af doen! Een verrassend mooi en stil gebied!
Informatie:
- Start- en eindpunt: rondwandeling, parkeerplaats Wellerlooi bij de kerk
- Afstand: 16,5 kilometer
- Markering: geen, je hebt de beschrijving nodig!
- Niveauverschil: heuvelachtig terrein
- Informatie: De Trage Tocht beschrijving staat op Wandelzoekpagina.nl en Frankwandelt
Zonsondergang op de Cokse en Afferdense Heide
Na het eten wandelen we in tien minuten naar de Cokse Heide, waar de zon bijna onder gaat. We wandelen naar de uitkijktoren De Afferdense Duinen. Hier hebben we schitterend uitzicht op de omgeving en de zonsondergang. Door een stil bos wandelen we weer terug naar de camping…
Vroeg uit de veren voor de zonsopgang
De volgende ochtend staan we vroeg op. Het is rond half zeven als we van de camping wegsluipen. We wandelen weer naar de uitkijktoren en terug langs het prachtige Zevenboomsven. De wereld ziet er prachtig uit in de vroege, stille ochtend. Boven de heide en het water hangt nog wat dauw, de lucht is helder en de kleuren zacht. Het Zevenboomsven lijkt wel een schilderij, zo stil en mooi.
Ontbijt in het zonnetje
We wandelen terug naar de camping, waar iedereen net wakker wordt en uit zijn tent kruipt. We nemen een lekkere douche en genieten van een ontbijtje in het zonnetje.
Daarna maken we plan de campagne. Staatsbosbeheer heeft drie routes uitgezet in de omgeving van de Cokse Heide, een rode (bij de overblijfselen van kasteel Bleijenbeek), een paarse en een blauwe. We besluiten de paarse route Rivierduinen te wandelen naar het Quin, een aantal vennetjes ten noorden van de camping. We pakken de tent in en rijden een klein stukje, waarna we parkeren bij het Zevenboomsven.
Hier zien we dat er een kleine kudde Galloway runderen bij het ven staan te grazen.
Quin
De paarse route loopt langs een groot heideveld. In de verte zien we de uitkijktoren liggen.
Het Quin is een verzameling vennetjes die mooi verspreid liggen, je kunt er langs lopen en langs de andere kant, over een hoge duin uitkijken over het schitterende landschap.
Bijzondere grazers, Nederlandse Landgeiten
In de buurt van het Quin zien we de Nederlandse Landgeiten die hier ingezet worden om te grazen. Het zijn indrukwekkende dieren met hun enorme hoorns en lange vacht.
Informatie:
- Start- en eindpunt: paarse rondwandeling Rivierduinen, parkeerplaats Zevenboomsven, ook mogelijk blauwe route Broederbos of rode route Duvelskuul
- Afstand: paars 6,4 km, blauw 7,9 km, rood 7,2 km
- Markering: paarse paaltjes
- Niveauverschil: voornamelijk vlak
- Informatie: De informatie is te vinden op de website van Staatsbosbeheer
Reindersmeer
De laatste stop van onze ontdekkingstocht door Nationaal Park Maasduinen is het Reindersmeer. Dit is een voormalige zandafgraving. Het Reindersmeer is een populaire bestemming voor zowel Nederlandse, als Duitse en Belgische toeristen. Er is een bezoekerscentrum, restaurant (In de Sluis) en een waterspeeltuin en speelbos voor kinderen. Je kunt een wandeling rondom het meer maken of met het pontje gaan en de route halverwege oppikken.
We parkeren bij het bezoekerscentrum en wandelen naar het meer. Hier nemen we de pont naar de overzijde. Het is druk op deze mooie zondagmiddag. Gelukkig is het aan de overkant iets rustiger.
Natuurlijke omgeving
Ook hier zien we duinen, heide en samen met het blauwe water van het meer vormt het een mooi geheel. In niets kun je nog zien dat dit een afgraving is geweest! In beschrijvingen heb ik gelezen dat het lijkt op het blauwe water in zuid-Europese landen… dat is een beetje overdreven, maar met een beetje fantasie kom je natuurlijk een heel eind!
Het is een leuke ontspannende wandeling, maar niet spectaculair. Door de drukte zouden we toch aanraden om één van de andere gebieden te kiezen voor een wandeling, het Reindersmeer trekt erg veel volk. En persoonlijk vind ik een groot meer niet mooier dan één van de stille vennetjes die je ook kunt vinden in dit prachtige park.
Informatie
- Start- en eindpunt: rondwandeling Reindersmeer
- Afstand: totaal 8 km, halveren met het pontje
- Markering: niet nodig, je kunt de knooppunten volgen
- Niveauverschil: vlak, wel wat mul zand
- Informatie: De informatie is te vinden op de website van Well