Wandelingen: Santo Antao

Cruzinha – Ponta do Sol

Via Ribeira Grande rijden we met Jerry (taxi) naar Cha de Igreja. Een mooie route met schitterende uitzichten op de bergen en valleien. Jerry rijdt door Cha de Igreja heen naar Cruzinha. Hier starten we de wandeling langs de kust.

Prachtig pad langs de kust

Het pad langs de kust is indrukwekkend. Het is niet aangelegd voor ons wandelaars, maar voor de bewoners van de diverse dorpjes. Zij gebruiken dit pad om zich van het ene naar het andere dorp te kunnen verplaatsen, andere manieren zijn er immers niet. En al lijkt een kustpad makkelijk, dat is het zeker niet, het is flink stijgen en dalen, een echte kuitenbijter!

Verlaten dorp Aranhas

Na zo’n twee uur wandelen komen we wat vervallen boerderijen tegen in de Aranhas vallei. Een mooie, fotogenieke plaats, waar we even pauzeren. De verschillende ruïnes zijn verlaten. Wie zou hier gewoond hebben?

Lunch met koude cola in Ribeira de Corvo

We wandelen verder en komen bij Forminguinhas, een dorp dat als een lint langs het pad ligt. Er zijn zo’n tien huisjes, een schooltje en een cafeetje. De volgende stop is Corvo en de Ribeira de Corvo. Een groene vallei met ontelbare begroeide plateaus. Het dorp lijkt uitgestorven, toch zijn er hier en daar nog mensen. We lunchen met onze zelfgemaakte salade op een stenen muurtje langs het pad, met een lekker koel drankje dat we bij één van de bewoners hebben gekocht. Het uitzicht op de Ribeira is prachtig.

Fontainhas, het meest gefotografeerde dorpje van Kaapverdië

Na Corvo volgt een pittige klim, het pad zigzagt zo’n 160 meter omhoog. We puffen in de warmte. De schoolkinderen halen ons lachend in op hun slippertjes en lijken nergens last van te hebben. Aan de andere kant zien we Fontainhas liggen. Het meest gefotografeerde dorpje van Kaapverdië. Het ligt enorm fotogeniek op de rotsen. Na nog zo’n 20 minuten lopen we door het ‘centrum’ van het dorpje.

De varkensstallen in Ponta do Sol

Na nog een uur wandelen zien we Ponta do Sol liggen. Het dorp ligt op een landtong in zee. We wandelen verder en vlak voor Ponta do Sol zien we meerdere betonnen bouwsels. Het blijken varkensstallen te zijn. De meeste dieren worden hier in ronde hokken gehouden, gebouwd van losse stenen afgedekt met wat zeil of houten platen. Maar hier zien we de ‘moderne’ varkensboerderij… En er zitten flinke exemplaren in. Waarschijnlijk is de Partij voor de Dieren hier niet echt gelukkig mee.

We komen Ponta do Sol aan de zuidkant binnen, maar het centrum is zo gevonden. Bij het centrale plein is een supermarkt en diverse terrasjes. Een koel drankje is wel verdiend. Hier staan diverse aluguers die naar Ribeira Grande gaan. Daar kun je overstappen op een aluguer naar Paul en vervolgens naar de Vallée de Paul.

Informatie:

Duur van de wandeling: 5 – 6 uur 
Hoogtemeters: 900 meter stijgen, 800 meter dalen
Start- en eindpunt: Cruzinha – Ponta do Sol Je kunt een taxi nemen vanaf Ribeira de Paul naar Cruzinha (4500 esc) dan kun je overal stoppen en foto’s nemen. Je kunt ook met aluguers reizen. Vanaf Ponta do Sol naar Ribeira Grande 100 esc voor 2 personen, Ribeira Grande naar Paul 200 esc en van Paul naar Ribeira de Paul 140 esc)
Denk aan: wandelschoenen, voldoende water, zonnebrandmiddel, eventueel een pet

Cova de Paul de Caldeira – Ribeira de Paul

De weg ernaartoe is al mooi!

We regelen een taxi (Jerry) naar Cova. We rijden via Ribeira Grande, dat lijkt een omweg maar is toch echt de kortste route. Onderweg hebben we uitzicht over de Ribeira’s zoals XoXo. We stoppen bij Delgadin, een uitkijkpunt op een smalle magmarichel, met uitzicht aan beide kanten. Het is flink bewolkt, eenmaal op de Pico (1585 meter) zijn we boven de wolken en is er een schitterend uitzicht op Porto Novo en Sao Vincente.

Rollende wolken in de Caldeira

Bij de Caldeira zien we dat de wolken uit de Ribeira komen en ze rollen zo de Caldeira in. Een apart gezicht. In de Caldeira is er volop bedrijvigheid. De grond is enorm vruchtbaar, er wordt van alles verbouwd. Leuk om hier even een momentje te nemen en alles gade te slaan. Het pad is niet te missen en loopt langs de rand van de Caldeira. Aan het einde staan er pijlen om je de route te wijzen, tussen de huisjes en akkers door naar boven, naar de rand.

Zigzaggend door de wolken

Zoals gezegd het was bewolkt in de Ribeira. Wanneer we bij de rand van de Caldeira komen zien we alleen vaag een pad dat een paar meter voor ons uit naar beneden zigzagt. We hebben totaal geen uitzicht, geen ‘wauw’ moment, zoals ik in de reisverslagen van anderen gelezen heb. Meeeh, dat is jammer! ‘Is dit het nou?’, denken we als we rustig naar beneden wandelen…. Ondertussen genieten we wel van de bloemetjes en de bijtjes onderweg. Je moet er iets van maken hé!

Afwisselende omgeving

Na een tijdje trekken de wolken op en kunnen we beter zien waar we ons bevinden. En ja, na nog even doorlopen hebben we iets wat meer op een uitzicht lijkt! We bevinden ons in de Ribeira en zien vijftig tinten groen! Na het zigzag pad, lopen we nu langs akkers, groguestokerijen, prachtige authentieke huisjes, boerderijen en prachtige bloemen en bomen. Er worden bananen, kokos, mango’s en avocado’s verbouwd. En natuurlijk suikerriet voor de grogue. Kortom we komen ogen te kort en we genieten enorm!

Groguestokerijen en een paard op het pad

Niet veel later staat er ineens een paard op het pad. Nu zijn we niet bang voor paarden, maar dit edele dier staat toch wel flink in de weg en lijkt niet van plan opzij te gaan. Behoedzaam nader ik het paard en probeer ruimte te scheppen zodat we er veilig langs kunnen. Dat lukt

In de Ribeira de Paul zijn diverse grogue stokerijen waar je een bezoekje kunt brengen en een korte pauze kunt inlassen. In Pombas is er ook een groguefabriekje. Na ongeveer tweederde deel van de wandeling kom je uit op een verharde weg. Deze weg volg je verder naar Paul. Ook hier blijf je flink dalen.

Ook op de verharde weg is er nog genoeg te zien onderweg. In de dorpjes en langs de weg is er een hoop bedrijvigheid. We vervelen ons geen moment! De lucht wordt helderder naarmate we de zee meer naderen. Jammer dat wij deze hike in de wolken zijn gestart, maar dit hoort ook bij Kaapverdië. Later vertelt Jerry ons dat dit weertype en deze bewolking heel normaal is voor de vallei.

Informatie

Duur van de wandeling: 5- 6 uur 
Hoogtemeters: 1300 meter dalen
Start- en eindpunt: Covo – Ribeira de Paul – La petite maison dans la vallée de Paul
Denk aan: wandelschoenen, eventueel wandelstokken, voldoende water, zonnebrandmiddel, eventueel een pet

Tarrafal – Mar Tranguilidade

Dolfijnen

Je kunt in twee á 3 uur, langs de kust naar Monte Trigo wandelen. Daar kun je dan een vissersboot regelen om terug te varen. Wij hebben een deel langs de kust gewandeld. Het is niet zo’n spannend pad en lang niet zo schitterend als onze wandeling van Cruzinha naar Ponta do Sol maar het is wel leuk. Het is heel rustgevend om hier te wandelen, met de golven onder ons die tegen de rotsen slaan. We komen een enkele boer tegen en wat geiten. En we zien dolfijnen en een schildpad in de zee onder ons. Dat maakt het toch wel speciaal!

Terrassen vol gewassen

Vanuit Mar Tranguilidade kun je ook de Ribeira inwandelen. Deze vruchtbare vallei wordt gevoed door een waterval en is dé voedselbron voor de bewoners van Tarrafal en het is fascinerend om te zien hoe ze de irrigatiekanalen en terrassen hebben aangelegd. Je kunt doorlopen tot aan de waterval of een deel van de Ribeira in wandelen.

Er worden allerlei verschillende gewassen verbouwd. Er staan o.a. suikerriet, palm- en bananenbomen, papaja en een gewas dat in het water groeit. We vragen het later aan Wolfgang en hij vertelt dat het taro is. Een knolgewas dat heel veel water nodig heeft. Het blijkt dat Tarrafal de hoofdproducent is voor Kaapverdië. Dit is niet zo handig want vraagt dus veel van het schaarse water en levert weinig op. Wolfgang probeert de boeren te overtuigen zich te specialiseren in een duurzamer product.

We wandelen diep de Ribeira in en verbazen ons over het feit dat ook hier nog mensen wonen, met hun koeien, kippen en geiten en terrassen vol gewassen. Ze zijn druk aan het werk. De vrouwen lopen met grote emmers vol water of met zakken cement op hun hoofd (!) om nieuwe tuintjes en terrassen aan te leggen. Dit deel is meer een rivierbedding dus meer klauterwerk, maar nog steeds erg leuk.

We wandelen bovenlangs terug en komen via een ander deel van Tarrafal terug bij Mar Tranguilidade, waar de voedzame en lekkere soep op ons wacht. Je kunt deze wandeling net zo lang maken als je zelf wil. Het is in ieder geval zeker de moeite waard om een stuk de Ribeira in te wandelen.