Wandelen over het Dwingelderveld, het grootste natte heidegebied van West-Europa. Het is een prachtige frisse winterdag aan het einde van het jaar. De heide bloeit niet, maar wat een schitterend gebied!

Eigen route

We stippelen aan de hand van de plattegrond van het Nationaal Park een wandeling uit. We volgen delen van andere routes. Het is dus een eigen route, onderaan de pagina vind je de informatie voor bestaande routes.

Het park heeft twee bezoekerscentra, één van Natuurmonumenten en één van Staatsbosbeheer. Die zijn echter beperkt open in de winter.

We starten onze wandeling door het Nationale Park bij de parkeerplaats bij zwembad De Paasbergen in Dwingeloo. Hier kun je ook een nachtwandeling maken van een kilometer of vijf. Spannend lijkt me dat!

Dwingeloosche Heide

Na een paar kilometer heb je al uitzicht over de schitterende vlakte, de Dwingeloosche Heide. Hier lopen een aantal paden over en langs. Wij wandelen langs de noordelijke zijde richting de vogelkijkhut.

Deze vlakte wordt zo leeg gehouden door de inzet van schapen. Er zijn twee kuddes, die overdag ergens in het Nationaal Park aan het ‘werk’ zijn. De schaapskooien kun je aan het begin of einde van de dag bezoeken.

Er staan een paar mooie bomen. Het licht is schitterend.


Vogelkijkhut

Bij de Davidsplassen is een vogelkijkhut. Heel stilletjes wandelen we erheen. We zien verschillende soorten eenden en ganzen. Deze ganzen overwinteren hier, we zien regelmatig grote groepen overkomen in V-formatie.

Anserdennen

Ook de Anserdennen zijn een een plaatje. Er staan op verschillende plekken bankjes, zodat je even fijn kunt uitrusten of van het zonnetje kunt genieten. Wij lunchen op een boomstam middenop het Dwingelderveld, bij de Benderseberg. In de verte zien we enkele reetjes. Je kunt het slechter treffen tijdens de lunch….

Samenvatting:

Een verrassend mooie wandeling, ook in de winter de moeite waard. Een afwisselend gebied met bossen, heide en vennetjes. Wanneer de heide in bloei staat willen we zeker nog eens terugkomen!

Informatie:

Edit